Wat maakt communicatie tot belangrijkste oorzaak van een relatiebreuk?

Communicatie is op drie manieren de belangrijkste oorzaak van een relatiebreuk. 
De eerste manier is door het gebrek aan communicatie tussen beide partners, waardoor er onuitgesproken dingen zijn.
De tweede manier is door te communiceren op een manier waardoor de ander zich naar beneden gehaald, niet serieus genomen of niet begrepen voelt.
De derde manier is dat je denkt dat je beter communiceert dan je partner, terwijl beide partners een even groot aandeel hebben in de communicatie. Ieders aandeel ziet er alleen net even anders uit.
Door deze aspecten is er geen emotionele binding mogelijk.
In dit artikel behandel ik deze drie oorzaken die communicatie tot de grootste oorzaak van een relatiebreuk maken. Ik begin met de eerste manier: over belangrijke dingen wordt niet gesproken.

 

 

Over belangrijke dingen wordt niet gesproken

Mijn klanten gaan vrijwel allemaal snel een relatie aan: binnen een paar maanden. Dat doen zij nog voordat ze de partner hebben leren kennen. Daardoor blijkt de partner anders te zijn dan aanvankelijk gehoopt. Daarnaast hebben ze, vanuit een jeugd met onveilige hechting, nog niet hun gevoel ontwikkeld, waardoor ze nog geen juist beoordelingsvermogen hebben ontwikkeld. Hierdoor voelen ze zich aangetrokken tot partners die emotioneel ongeveer even (on)gezond zijn als zijzelf. Wanneer we ons niet bewust zijn van de ongezonde patronen uit onze eigen jeugd, blijven we de ene ongezonde relatie na de andere aangaan. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten of alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik je door middel van een Eendaagse Coaching

Geen emotioneel gezonde communicatie meegekregen

Vanuit onze patronen van vroeger hebben we tijdens onze jeugd geen emotioneel gezonde gespreksvoering meegekregen. Er werd waarschijnlijk sowieso al niet veel gepraat over de dingen des levens. Over gevoelens werd niet gepraat. Ook kon je niet met de dingen waar je mee zat naar je ouders. De ene had mogelijk geen tijd voor je en van de ander wist je dat je niet veel aan het antwoord had. Je hebt het daardoor voornamelijk alleen moeten uitzoeken. 
Ook jouw ouders hadden geen emotioneel gezonde communicatie van hún ouders meegekregen.

In jouw omgeving was het niet veel anders

Op zich merkte je niet dat je niet een emotioneel gezonde gespreksvoering had meegekregen. In jouw omgeving was het niet veel anders. Misschien dat je je soms afvroeg hoe het mogelijk was dat je iemand anders wél zijn argumenten goed onderbouwd hoorde verwoorden. Of dat je op tv iemand zag die weloverwogen haar verhaal deed. Misschien dat je je wel eens afvroeg wat er voor nodig zou zijn om dat zelf ook zo goed te kunnen. 

Binnen een relatie

Binnen een relatie sluipen de gevolgen van een emotioneel ongezonde gespreksvoering er langzaam in. Het begint al bij de fase van het de ander leren kennen. Doordat we emotioneel behoeftig zijn, gaan we dus al een relatie aan nog voordat we de ander kennen. Emotioneel gezond is dat er een aantal fasen zijn vanaf de kennismaking tot het aangaan van wat een levenslange relatie zou horen te zijn. Een belangrijk moment is waarop je merkt dat je gevoelens krijgt. Dan check je bij de ander in hoeverre die wederkerig zijn. Vervolgens ga je nadenken over in hoeverre je met de ander de rest van jouw leven zou willen delen. 

Gesprekken

Dan ontstaan er gesprekken over belangrijke zaken binnen een relatie, zoals kinderwens, woonwens, werkwens. In geval van een kinderwens of al aanwezige kinderen wordt gepraat over hoe de opvoeding wordt gedaan en verdeeld. Dat kun je doen door de ander te vragen: ‘Hoe denk jij over …? ‘
Mocht dit gesprek naar wens verlopen, kun je tot een vaste relatie overgaan. Mochten er verschillen zijn die onoverkomelijk zijn, kun je nu nog terug en kun je op zoek gaan naar een voor jou geschiktere partner. 
Doordat deze gesprekken doorgaans niet worden gehouden, leidt deze afwezigheid van communicatie tot onuitgesproken verwachtingen, wat tot een relatiebreuk kan leiden.

Compensatie

Vanuit compensatie voor in de jeugd emotioneel onvervulde behoeften kan namelijk te snel een relatie worden aangegaan. Dit doen we vanuit onze emotionele behoeftigheid. We zien dit gevoel aan voor liefde. Doordat we snel een relatie aangaan, wordt over de belangrijkste aspecten van een relatie niet gesproken. Dat wordt op zijn beloop gelaten, waardoor er later teleurstellingen kunnen ontstaan. Later wordt geprobeerd om de ander te veranderen, wat een onmogelijke taak is. We kunnen alleen onszelf veranderen. 
Het gevolg is dat er in verhouding veel mensen blijven hangen in een voor hun onbevredigende relatie, met mogelijke vermoeidheid/futloosheid, burn-out of depressiviteit als gevolg. 

Oorzaak

De onderliggende oorzaak is de emotioneel ongezonde afhankelijkheid van de relatie, wat codependentie wordt genoemd. Beide partners zijn emotioneel afhankelijk van elkaar, omdat ze beiden compensatie zochten voor wat ze op emotioneel gebied in hun jeugd hebben ontbeerd. Ondanks dat iemand anders hier geen invulling aan kan geven en ondanks dat we alleen zelf onze eigen bodemloze put van emotionele behoeften kunnen vullen, kunnen we niet zonder de kruimeltjes aandacht die we krijgen. Daarnaast zijn we onbewust bang om alleen te zijn, wat onze verlatingsangst is, vanuit onze eigen onveilige hechting tijdens de jeugd. 

De ander voelt zich naar beneden gehaald 

De tweede reden dat communicatie tot een relatiebreuk kan leiden, is doordat de ander zich naar beneden gehaald, niet serieus genomen of niet begrepen voelt. Hoe ontstaat zoiets?
We hebben het niet door, maar ongeveer 40% van de relaties is ongelijkwaardig, met een meer dominante en een meer ondergeschikte partner.

Ongelijkwaardigheid

De ongelijkwaardigheid tussen de partners kan soms overigens wisselen ten aanzien van verschillende aspecten (emotioneel, financieel, beslissingen, ed.). 
De ongelijkwaardigheid is het bestaansrecht van de relatie. Dat komt omdat geen van beide partners in staat is tot het aangaan van een emotioneel gezonde, gelijkwaardige en evenwichtige relatie.

Onveilige hechting

Als je iemand zou ontmoeten die jou de affectie en affiniteit zou geven waar je zo naar verlangt, zou dat voor jou nu nog te benauwend en te verstikkend zijn. Het paradoxale is dat we de liefde waar we zo naar verlangen, zelf nog niet kunnen ontvangen en niet kunnen geven.
Dit vloeit voort uit een onveilige hechting. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat 40% van de huidige Nederlanders onveilig gehecht is. Hierdoor kunnen we wisselend bindingsangst en verlatingsangst ervaren. Dit kan leiden tot aantrekken en afstoten en tot een knipperlichtrelatie waarin de relatie wisselend aan en weer uit wordt gemaakt. Ook kan het leiden tot een reboundrelatie: om de emotionele pijn niet te hoeven voelen, gaan we heel snel een volgende relatie aan, die emotioneel even ongezond blijkt te zijn als de vorige. 

Wrijving

Ondanks dat de ongelijkwaardigheid het bestaansrecht van de relatie is, wordt deze ongelijkwaardigheid ook bevochten. Vaak is er namelijk sprake van het willen helpen van de ander. Dit de ander willen helpen, redden of verzorgen, is de redderrol. De ander wil aanvankelijk wel geholpen worden, en beiden zien dit aan voor liefde, wat het niet is. Op een gegeven moment gaat het knellen en kunnen er wrijvingen ontstaan. 
Ook leer je de ander pas na verloop van tijd echt kennen en blijkt de ander een verslaving, financiële of emotionele problemen te hebben of zijn of haar vorige relatie toch niet helemaal afgerond te hebben. 

Machtsstrijd

Er kan onenigheid ontstaan, die kunnen leiden tot conflicten. In feite is er sprake van een machtsstrijd. Hierbij spelen twee aspecten een grote rol. Het eerste aspect is dat we worden getriggerd in onze eigen vroeger weggestopte boosheid naar onze ouders. Het tweede aspect is dat beide partners de ánder als voornaamste oorzaak zien van de problemen in de relatie. Dit is de slachtofferrol waar beide partners in zitten. De realiteit is dat beide partners een even groot aandeel in de situatie hebben. 

Afreageren

Doordat we onze eigen vroeger weggestopte boosheid naar onze ouders afreageren op onze partner, halen we de ander naar beneden. Dit kan leiden tot een verwijdering tussen beide partners en kan zelfs tot gevolg hebben dat een van beide partners de relatie beëindigt. Dit is de tweede manier waarop communicatie tot een relatiebreuk kan leiden.

Je denkt oprecht dat je beter communiceert dan je partner

De derde manier waarop communicatie tot een relatiebreuk kan leiden, is dat je oprecht denkt dat je beter communiceert dan je partner. Of dat je meer in de relatie investeert.
Geen van beide partners communiceert beter of slechter dan de ander. Beiden zijn niet in staat om zich aan de machtsstrijd te onttrekken, waardoor beide partners een even groot aandeel hebben in hun communicatie. We denken dat onze boosheid wordt veroorzaakt door de ander. Dit is niet het geval.

Getriggerd

Je boosheid in het heden vloeit voort uit je jeugd, tijdens welke je regelmatig je boosheid hebt moeten wegstoppen, omdat je ouders jou niet de ruimte gaven om je boosheid er te laten zijn. Zo heb je noodgedwongen je boosheid moeten wegstoppen, wat echter niet mogelijk is. Deze boosheid zit er nog. Daardoor kun je er in het heden nog in worden getriggerd. Zou je in je jeugd niet je boosheid hebben hoeven wegstoppen, zou je daar nu niet in kunnen worden getriggerd. In je jeugd was jouw boosheid terecht; nu niet meer en nu reageer je het af op de ander. De ander doet hetzelfde bij jou. 

Onjuiste interpretaties

Zonder dat we het doorhebben, hebben we blinde vlekken en doen we onjuiste interpretaties. Dit heeft een negatieve invloed op onze relatie(s). We kunnen er niets aan doen, maar ons zelfbeeld is niet helemaal reëel. We denken wel te weten hoe het zit met de ander, maar we kennen onszelf niet eens echt. En dit is natuurlijk ook van toepassing op de ander. Zie hier de onverkwikkelijke gremia van wat een onbevredigende relatie kan zijn. 

Reëel zelfbeeld

Om een reëel zelfbeeld te ontwikkelen, is het nodig inzicht te krijgen in de specifieke uitingsvormen van je patronen van vroeger, omdat daar de onderliggende oorzaak zit. Zonder dat we dit doorhebben, worden deze patronen van de ene op de volgende generatie doorgegeven. We denken dat we het anders doen dan onze ouders. Dat is ten aanzien van specifieke uitingsvormen van je patronen van vroeger inderdaad het geval, maar de patronen van vroeger op zich worden doorgegeven. Het zijn dus inderdaad de specifieke uitingsvormen van die patronen van vroeger die kunnen verschillen.

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten of alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik je door middel van een Eendaagse Coaching

Patronen worden doorgeven

Patronen die sowieso worden doorgegeven zijn affectieve verwaarlozing, emotioneel misbruik/parentificatie en geestelijke mishandeling. Deze patronen kom ik namelijk tegen bij al mijn klanten. We hebben dit zelf niet door, omdat ons gedrag voor onszelf zo vanzelfsprekend is als de lucht die we inademen. We doen het soms het zelfde en meestal net even anders dan onze ouders het deden. Ook hebben we niet door dat we zelf ook weer deze patronen doorgeven aan onze kinderen. Dat we dat niet doorhebben komt omdat we het net even anders doen dan onze ouders, maar de onderliggende patronen worden, op een andere manier, doorgegeven.

 

 

Herstel

Daarom is het nodig om te herstellen van je patronen van vroeger als je van een diagnose/symptoom wilt herstellen. Dat doe je door alsnog jezelf emotioneel veilig te hechten. Jezelf emotioneel veilig hechten doe je door jezelf emotioneel op te voeden, je gevoel te ontwikkelen en een emotioneel gezonde gespreksvoering aan te leren. 
Hierdoor ben je op termijn in staat om een emotionele binding aan te gaan met anderen.
Je kinderen profiteren mee van je herstel, omdat ze dan vanzelf emotioneel gezond gedrag van je meekrijgen.