De feestdagen kunnen als een verplichting aanvoelen

De feestdagen zijn niet voor iedereen even leuk of iets om onvoorwaardelijk naar uit te kijken. In tegenstelling tot wat de reclames ons laten zien, zijn de feestdagen niet voor iedereen een gezellige aangelegenheid. Weet dat je niet de enige bent als je dit zelf ook ervaart. Einde herfst/begin winter roeren klanten regelmatig aan hoe ze/hij opziet tegen de feestdagen en dat ze zelfs blij zijn wanneer ze achter de rug zijn. De feestdagen voelen voor menigeen als een verplichting aan. Welke aspecten kunnen hierbij zoal een rol spelen?

 

 

De ouders

Je ouders verwachten dat je verschijnt. Het maakt ze niet uit of je wel of geen zin hebt, daar vragen ze niet naar. Dat er allerlei onuitgesproken dingen kunnen spelen boeit jouw ouders niet, want zij willen maar één ding: the party must go on. Ze kijken naar één belang, en dat is hun eigen belang. De rest willen ze het liefst gewoon niet weten. Het kan zijn dat hun verwachting al voldoende is om jou te laten verschijnen. Het kan ook zijn dat ze een emotioneel beroep op je doen. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten, alsnog je gevoel wilt ontwikkelen en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik je daarmee door middel van een Eendaagse Coaching.

Niet serieus genomen

Als je liever niet naar het kerstdiner bij je ouders gaat of liever niet zo lang daar wilt blijven als zij van je verwachten, en je geen ruimte voelt om te doen wat je het liefst wilt, word je niet serieus genomen door je ouders. Dit niet serieus genomen worden kan feitelijk al je hele leven spelen en doet het dat vaak ook. Op de een of andere manier voeg je je steeds weer naar de wensen of naar de onuitgesproken verwachtingen van je ouders. Dat doe je omdat je onbewust bang bent voor de consequenties als je dat niet zou doen. 

Hoe zouden ze reageren?

Wat zouden de consequenties zijn als je niet zou gaan? Of als je later komt of eerder vertrekt dan zij willen? Zou een van je ouders boos worden? Zou ze/hij kwaad over jou spreken tegenover de andere familieleden? Of zou je voor hun het kerstdiner verpesten? Dit zijn de onuitgesproken en emotioneel ongezonde aspecten die een rol kunnen spelen binnen gezinssystemen. Ondanks dat je (qua leeftijd) volwassen bent, voel je niet de ruimte om voor jezelf te beslissen hoe jij jouw feestdagen doorbrengt en invult. Hierdoor wordt het niet door iedereen als feestdagen ervaren, maar als het nakomen van een eenzijdig opgelegde verplichting door je ouders.

Waarom/hoe is dit zo gegroeid?

De kans is groot dat je ouders een succesvol kerstdiner, waar iedereen bij aanwezig is, zien als een bevestiging voor hoe goed het gaat binnen de familie. Indirect straalt dan op hun af hoe goed ze het hebben gedaan als ouders. Tegen anderen kunnen ze ook zeggen dat “alle kinderen weer komen”, waardoor die vrienden onbewust dat reclamebeeld van de gezellige feestdagen op jouw ouders projecteren: Het zit daar wel goed. Onze ouders hebben er belang bij om naar de buitenwereld te laten zien hoe goed het allemaal gaat. Dat hebben ze hun hele leven gedaan (windowdressing) en de feestdagen zijn voor hun elk jaar weer een etalage naar de buitenwereld. 

Wrijvingen

Ook als er onderlinge wrijvingen tussen je ouders en een van de kinderen zijn of tussen de kinderen onderling, mag volgens je ouders het beeld van de happy family niet worden verstoord. Voor je ouders kan het dan ook als afwijzing worden ervaren als je niet zou komen of als je volgens jouw ouders te laat zou komen of te vroeg weer weg zou gaan.

Wat is emotioneel gezond?

Emotioneel gezond is dat je zelf beslist hoe jij je de feestdagen doorbrengt, en met wie. In plaats van dat jouw ouders van jou zouden verlangen dat je tijdens de feestdagen komt, hoort het een cadeautje voor hun te zijn als je hebt besloten om ze tijdens de feestdagen te bezoeken. Er kan dan in november door de ouders voorzichtig worden gepolst wat jullie plannen voor de feestdagen zijn. Mocht je andere plannen hebben, vinden ze dat natuurlijk jammer, maar jullie plannen worden gerespecteerd. Er is dan geen enkele sprake van welke verplichting dan ook. Deze aspecten horen we te leren tijdens een emotioneel gezonde puberteit, waardoor je je emotioneel losmaakt van je ouders, waardoor je een emotioneel gezonde binding kunt aangaan met een partner. 

Vrienden uitnodigen

Als jullie andere plannen hebben tijdens de feestdagen is het aan je ouders om, als ze niet alleen kunnen zijn met de feestdagen, hun vrienden uit te nodigen. Onze ouders hebben (aanzienlijk) minder vaak vrienden dan gemiddeld en dan emotioneel gezond is. Dat is niet leuk voor ze, en tegelijkertijd is het hun eigen probleem. Ze hebben nooit geïnvesteerd in vriendschappen, dat was hun eigen keuze. Het is sowieso niet jouw verantwoordelijkheid. 

Te doen hebben met je ouders

Mocht je te doen hebben met je ouders (of het zielig voor ze vinden) als je tijdens de feestdagen niet naar je ouders zou gaan, is er in je jeugd sprake geweest van emotioneel misbruik. Dan heb je als kind het verdriet van (een van) je ouders gezien en kreeg je te doen met die ouder. Je gaat dan je ouders ontzien en jezelf als kind wegcijferen. Dit is de omgekeerde wereld, want je wil dan zorgen voor je ouders, terwijl jouw ouders onvoorwaardelijk emotioneel horen te zorgen voor jou als kind. De emotionele voeding gaat dan van het kind naar de ouder, in plaats van van de ouder naar het kind, zoals het hoort te gaan. Dit fenomeen wordt ook parentificatie genoemd. 

Ieders rol in het gezinssysteem

Alle kinderen binnen een gezin ontwikkelen een eigen rol binnen dit gezin. Een jong kind kan zich aanpassen, kan pleasen, kan de redderrol op zich nemen, kan gaan bemiddelen, kan actief gaan rebelleren, kan gaan bemoederen over jongere broertjes/zusjes, kan passief gaan rebelleren en laten zien/merken dat het niet eens is met dingen, kan vluchten en zo veel mogelijk uit huis zijn. Zo ontwikkelt elk kind gedrag om met de thuissituatie om te gaan. Deze rollen, die in onze jeugd ontstaan, spelen vaak ook later nog een rol binnen het gezinssysteem, zonder dat we ons daar bewust van zijn. 

Grenzen

Je hebt niet geleerd om je grenzen aan te geven. Hierdoor ervaar je niet de keuze om zelf te beslissen wat jij het liefst tijdens de feestdagen wil doen. Dat werd vroeger door je ouders niet geaccepteerd en dat wordt het ook nu niet. De verplichtingen tijdens de feestdagen zijn er in de loop van de jaren ingeslopen. Weet dat je niet de enige bent die zich niet aan de verplichtingen rond de feestdagen durft te onttrekken. 

Niet emotioneel los van je ouders

40% van de (qua leeftijd) volwassenen is emotioneel niet veilig gehecht, heeft hierdoor geen gezonde puberteit doorlopen, en is emotioneel niet los van de ouders. Hierdoor hebben we niet meegekregen om voor onszelf op te komen, om onze eigen keuzen te maken en om onze eigen grenzen aan te geven. Met de feestdagen speelt dit ook een rol spelen wanneer we voldoen aan een door onze ouders opgelegde ‘verwachting’ of verplichting. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten, alsnog je gevoel wilt ontwikkelen en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik je daarmee door middel van een Eendaagse Coaching.

Het liefst?

Kijk voor jezelf hoe jij, als je niet die verplichting zou voelen, het liefst de feestdagen zou doorbrengen. Ga hierover mijmeren: hoe zouden voor jou de ideale feestdagen er uitzien?
Besef dat je altijd een keuze hebt om wel of niet te gaan. 
Waar zou je bang voor zijn als je niet zou gaan? Schrijf de gedachten op die dan in je opkomen. Hoe zou je moeder reageren? Hoe zou je vader reageren? En hoe zouden jouw broers en zussen reageren? Onbewust weet je dat. 

Emotioneel los van je ouders

Om een emotioneel gezond, voldoening schenkend en gelukkig makend leven te kunnen leiden, is het nodig om emotioneel los te zijn van je ouders. Dan ben je een emotioneel onafhankelijk en zelfstandig persoon die haar/zijn eigen keuzes maakt en het door haar/hem gewenste leven leidt. Hiervoor is het nodig dat je alsnog je gevoel ontwikkelt. Wat je nu als jouw gevoel aanziet/ervaart, is vaak je emotie of impulsief gedrag. Het verschil tussen gevoel en emotie is belangrijk. Door het ontwikkelen van je gevoel kom je alsnog emotioneel los van je ouders.