Komt het door je partner wanneer het minder gaat in je relatie?

Na een aanvankelijk veelbelovend en misschien wel opwindend begin van jullie relatie merk je na een poos (zo na een half jaar) dat dingen langzaam veranderen. Het is niet meer zo prettig, opwindend of afwisselend als in de eerste maanden. Jullie doen minder vaak leuke dingen. De schwung lijkt er misschien wel een beetje uit te zijn. Ook kunnen er kleine irritaties ontstaan.
Onbewust denken we dat het door de ander komt dat onze relatie zo verloopt. In hoeverre komt het door je partner wanneer het minder gaat in je relatie? 

 

 

Wat verandert er in je relatie?

1) Krijg je minder aandacht dan in het begin? 2) Is de ander afstandelijker geworden? 3) Is er geen emotionele verbinding mogelijk? 4) Ontstaan er steeds meer irritaties? 5) Blijkt de ander verslaafd te zijn of een psychisch ziektebeeld te hebben? 6) Laat de ander een ander gezicht zien dan in het begin en valt het masker van je partner af? Dan kan het eigenlijk niet anders dan dat dit door je partner komt. Denk je. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, kan ik je daarmee helpen door middel van een Eendaagse Coaching

Wanneer je hier eerder tegenaan bent gelopen

Als je al eens eerder hebt meegemaakt dat de ander niet zo bleek te zijn zoals toen je hem of haar leerde kennen, denk je misschien op enig moment: Hoe komt het toch dat ik hier elke keer tegenaan loop? Waarom heb ik dit iedere keer? 
Het is echter geen toeval dat je in opeenvolgende relaties partners treft met wie je geen duurzame relatie kunt opbouwen. Hoe komt het dat je hier vaker tegenaan loopt? 

Komt het alleen door je partner?

Het is logisch dat je denkt dat het door je partner komt. Dat is echter de helft van het verhaal. De andere helft is je eigen aandeel. Beide partners hebben namelijk een even groot aandeel in de relatie. Wat is dan ieders aandeel? En wat kun je ermee als je weet wat ieders aandeel is? Hieronder ga ik daar, aan de hand van de onder het tweede kopje genoemde veranderde aspecten, op in.

1) Minder aandacht

Je krijgt in de loop van de tijd minder aandacht. 
Wanneer ik een vrouwelijke klant de vraag stel waartoe ze zich aangetrokken voelde bij haar partner, is het antwoord in de meeste gevallen te relateren aan de aandacht die ze kreeg. Ze voelde dat ze er mocht zijn, ze kreeg volop belangstelling, hij (of zij) was attent, dacht mee, en dergelijke. Dat is voor mijn vrouwelijke klanten de belangrijkste reden waardoor ze gevoelens voor hun partner ontwikkelen. Bij mijn mannelijke klanten is dat in de meeste gevallen het uiterlijk en/of enthousiasme/spontaniteit van de partner. Dit zijn echter geen gezonde criteria om een duurzame relatie te ontwikkelen, zoals je hebt gemerkt.

Aandachtsbehoeftig

Natuurlijk is het krijgen van aandacht fijn. Wanneer je er echter van afhankelijk bent, en je jezelf ongelukkig voelt wanneer je onvoldoende aandacht krijgt, is er iets anders aan de hand. Dan ben je te aandachtsbehoeftig. Dit vloeit voort uit een jeugd waarin je op affectief gebied onvoldoende bent bevestigd. Daardoor gaan we die aandacht en affectie later bij onze partner zoeken, die het ons evenmin kan geven, omdat ook hij/zij in de jeugd niet de aandacht en affectie heeft gekregen waar hij/zij recht op en behoefte aan heeft. 

Zelf alsnog invulling aan geven

Dit zoeken naar aandacht en bevestiging en dergelijke zullen we ons leven lang blijven doen, totdat we zelf invulling hebben gegeven aan onze bodemloze put van aandacht. Door kruimeltjes aandacht kunnen we ons al aangetrokken tot iemand voelen. Om van je te grote aandachtsbehoeftigheid af te komen is het nodig alsnog jezelf emotioneel op te voeden, zoals je zelf emotioneel opgevoed had willen (en horen te) worden. Zelf heb ik ontdekt dat dit nog wel degelijk mogelijk is. Hiervoor is het nodig dat je alsnog je gevoel ontwikkelt. In mijn boek Grip op gevoel en emotie lees je hoe je in 4 stappen alsnog een gezond en evenwichtig gevoelsleven ontwikkelt. Door deze link aan te klikken kun je de Gratis Probeerversie (met uitgebreide Inhoudsopgave) inkijken/downloaden en/of het boek aanschaffen. 

 

 

2) Is jouw partner afstandelijker geworden?

In het begin willen jullie zo veel mogelijk bij elkaar zijn en zo veel mogelijk met elkaar doen. Op een gegeven moment merk je echter dat jouw partner minder vaak wil afspreken en minder vaak van zich laat horen. Ook reageert hij/zij niet meer zo snel en niet meer zo enthousiast op jouw appjes. Komt dit door je partner? Is jouw partner afstandelijker geworden?

Roze wolk

Wat in het begin een roze wolk was, kan op een gegeven moment, als het met jullie relatie een meer serieuze kant op lijkt te gaan, benauwend en verstikkend worden voor een van jullie. Dit is bindingsangst. Het is logisch dat je denkt dat het door je partner komt: dat hij/zij bindingsangst heeft. Echter … wanneer je zelf een partner zou hebben die jou de affectie en affiniteit zou geven waar je naar verlangt, zou dat voor jóu benauwend en verstikkend zijn.

Bindingsangst

Wanneer jouw partner bindingsangst heeft, heb je zelf ook bindingsangst. Het komt niet alleen door je partner. Hier zou je sowieso in je leven tegenaan zijn gelopen, omdat je zelf ook in enige mate emotioneel onbereikbaar bent. Het is je geschiedenis, het hoeft niet ook je toekomst te zijn. Bindingsangst en verlatingsangst zijn twee kanten van dezelfde medaille: beide partners hebben bindingsangst en verlatingsangst. De ene keer steekt het ene de kop op en de andere keer het andere. Binnen jullie relatie is het aantrekken en afstoten. Op enig moment kunnen jullie niet met en niet zonder elkaar. En dat komt niet alleen door je partner, maar door jouw eigen partnerkeuze.

Partnerkeuze

We voelen ons namelijk aangetrokken tot partners die emotioneel ongeveer even gezond of ongezond zijn als wijzelf. Om je tot een emotioneel gezonde partner aangetrokken te voelen, is het nodig dat je zelf emotioneel gezond bent. Daarvoor is het nodig om jezelf alsnog emotioneel op te voeden. En de basis daaronder is, zoals ik hierboven al aangaf, het alsnog ontwikkelen van je gevoel. Zo komen we op het volgende aspect: een emotioneel onveilige hechting

3.Is er geen emotionele verbinding mogelijk?

Je mist diepgang in je relatie en denkt dat dit door je partner komt. Wat je niet door hebt, is dat je zelf evenmin tot diepgang in je relatie in staat bent. Het komt niet alleen door je partner dat er geen emotionele verbinding mogelijk is. Zelf zou je dus evenmin een emotioneel gezonde partner verdragen, omdat die te benauwend en verstikkend voor jou zou zijn.

Veilige hechting

Dat we zelf evenmin in staat zijn tot emotionele verbinding komt omdat in onze jeugd onze ouders niet in staat waren om een veilige hechting met ons aan te gaan. Dat ze hier niet toe in staat waren, vloeit weer voort uit hun eigen jeugd. Hun eigen ouders (jouw grootouders) waren evenmin in staat om een veilige hechting met hun kinderen (jouw ouders) aan te gaan.

Emotioneel los van onze ouders

Daardoor hebben we nooit een gezonde puberteit doorlopen en zijn we emotioneel nog niet los van onze ouders. Wanneer we emotioneel niet los zijn van onze ouders, zijn we niet in staat om ons emotioneel te binden met een emotioneel gezonde partner. Om emotioneel los te komen van onze ouders en om onszelf alsnog veilig te hechten, is het ook nodig om alsnog je gevoel te ontwikkelen. In mijn boek Grip op gevoel en emotie lees je dus hoe je dat doet. 

4) Ontstaan er steeds meer irritaties binnen jullie relatie?

Op enig moment is er het eerste meningsverschil en op een later moment ontstaat de eerste ruzie. De aanleiding hoeft niet eens iets belangrijks of groots te zijn en kan ook over drie keer niks gaan. Soms weet je niet eens meer wat de aanleiding was van jullie ruzie. Waarschijnlijk voel je je afgewezen, niet serieus genomen, niet gehoord, gepasseerd of in de steek gelaten. Dit zijn stuk voor stuk aspecten die je ook (doorgaans onbewust) in je jeugd hebt meegemaakt. Daardoor kun je hier enorm in worden getriggerd en kun je enorme boosheid voelen naar je partner. 

Inhoudsniveau versus betrekkingsniveau

Wat op de inhoud wordt uitgevochten (dat wil zeggen: waar jullie ruzie feitelijk over gaat), gaat in werkelijkheid over het betrekkingsniveau: over de bejegening, over hoe je je behandeld voelt. Een voorbeeld: jullie hadden afgesproken dat jouw partner jou om twee uur zou ophalen en om tien over twee is hij/zij er nog steeds niet. Op een gegeven moment voel je boosheid over zoveel laksheid en onverschilligheid. Terwijl je nog niet weet wat de reden is van zijn vertraging. Per minuut neemt jouw boosheid toe en als jouw partner dan aan komt rijden, heb jij hem al helemaal zitten. 

Regressie

Wat er feitelijk is gebeurd, is dat je bent gaan regresseren; je bent in een regressie terecht gekomen. Een regressie is een reactie die in geen enkele verhouding staat tot het gebeurde. Bij een regressie word je getriggerd in je patronen van vroeger. Zelfs als jouw partner vertelt hoe hij/zij in een langzaam rijdende file heeft gestaan door een ongeval en dat zijn smartphone in zijn tas in de kattenbak zat, wordt jouw boosheid maar weinig minder. Omdat je je afgewezen of niet serieus genomen voelde, en dit vloeit voort uit je eigen jeugd. Bovendien is jouw boosheid vervolgens weer een trigger voor jouw partner, die eveneens in zijn/haar jeugd met afwijzing te maken heeft gehad. Hier hebben jullie beiden een even groot aandeel in. Dit komt niet alleen door je partner.

Onverwerkt verleden

Doordat beide partners met een onverwerkt verleden zitten, zijn beide partners snel getriggerd in (onder andere) hun afwijzing. Beiden denken dat het door de ander komt, wat maakt dat beiden in de slachtofferrol zitten. Wat ook een belangrijke rol speelt, is dat geen van beiden een emotioneel gezonde gespreksvoering heeft ontwikkeld. Hierdoor is geen van beiden in staat om het op een emotioneel gezonde manier uit te praten. In mijn boek Emotioneel gezond in gesprek lees je hoe je in 5 stappen een verbindende en doelgerichte gespreksvoering ontwikkelt. Door het aanklikken van deze link kun je de Gratis Probeerversie (met uitgebreide Inhoudsopgave) inzien/downloaden en/of een exemplaar aanschaffen. 

5. Blijkt jouw partner verslaafd te zijn of een psychisch ziektebeeld te hebben?

Regelmatig hoor ik bijvoorbeeld van een klant: “Hij/zij bleek verslaafd te zijn” of “Hij/zij bleek de diagnose bipolaire stoornis te hebben”. Dat dit pas later “bleek”, komt doordat mijn klant te snel een relatie was aangegaan, soms al binnen een paar maanden. Om iemand zelf te leren kennen en om te kunnen zien hoe iemand in diens omgeving (familie, vrienden, werkomgeving) is, of hoe iemand met kinderen omgaat, heb je al gauw anderhalf jaar nodig. Waarom gaan mijn klanten zo snel een relatie aan, nog voordat ze de ander kennen?

Emotionele behoeftigheid

Onbewust zoeken ze compensatie voor hun emotionele behoeftigheid: voor wat ze in hun jeugd op emotioneel gebied hebben ontbeerd. Dat zijn aspecten als aandacht, waardering, erkenning, bevestiging, begrip, aanmoedigingen, complimenten, serieus genomen worden en je gehoord voelen. Wanneer je dit onvoldoende of (vrijwel) niet hebt gekregen, is dit affectieve verwaarlozing. Een kind heeft deze emotionele voeding net zo hard nodig als feitelijk voedsel. Wanneer een kind deze emotionele voeding onvoldoende of niet ontvangt, is dat echter niet zichtbaar. Later, als volwassene, wordt, zowel in relatie als in het werk als bij de eigen kinderen, compensatie gezocht voor dit emotionele gemis. 

Impulsief

Iemand die in de jeugd affectief is verwaarloosd, zoekt daar later, onbewust, compensatie voor in de relatie. Dat is de reden dat we vrij impulsief een relatie aangaan. We hebben daarnaast evenmin gezonde criteria voor een partnerkeuze meegekregen en daardoor ontwikkeld. We denken dat wat we voelen liefde is, maar het is compensatie voor wat we op emotioneel gebied hebben ontbeerd, waardoor het verslavend kan zijn. Die compensatie kan een verslaving worden wanneer we emotioneel afhankelijk blijken te zijn van onze relatie. Dan zijn we relatieverslaafd en hebben we (bijna) ondraaglijke emotionele pijn wanneer de relatie wordt verbroken. Of we raken depressief wanneer we blijven hangen in een voor ons ongezonde relatie. Dit komt niet door je partner, maar door de affectieve verwaarlozing in je jeugd en de daaruit voortvloeiende compensatiebehoefte en ongezonde partnerkeuze. Je gaat ongelijkwaardige relaties aan, net zoals jouw ouders en grootouders dat deden. 

6. Laat jouw partner een ander gezicht zien dan in het begin?

Doordat je te snel een relatie aan bent gegaan, lijkt het alsof jouw partner na een aantal maanden zijn/haar ware gezicht laat zien. Alsof jouw partner dan eindelijk zijn/haar masker af zet. Hoe aantrekkelijk (want makkelijk) het voor jou ook zou zijn om de ander de schuld te geven; voor je eigen herstel is het belangrijk om in te zien dat je hier een even groot aandeel in hebt (gehad). Door (veel) te snel een relatie aan te gaan met iemand die je nog niet kent, die je in die paar maanden nog niet kúnt kennen.

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, kan ik je daarmee helpen door middel van een Eendaagse Coaching

Beoordelingsvermogen

Hoe komt het dat jouw gevoel over de ander zo goed lijkt te zijn? Jouw beoordelingsvermogen vloeit nu nog voort uit je eigen patronen van vroeger, omdat je onbewust nog compensatie voor die patronen van vroeger zoekt. Voor het ontwikkelen van een juist beoordelingsvermogen is het eerst nodig om inzicht te hebben in hoe je jeugd feitelijk was, waardoor je een reëel beeld ontwikkelt over je beide ouders. Vervolgens ontwikkel je een reëel beeld over jezelf, zowel over jezelf tijdens je jeugd als over jezelf in het heden. En daardoor ben je in staat om jezelf een reëel beeld te ontwikkelen over mensen in jouw directe omgeving, zowel privé als in je zakelijke omgeving. Tot die tijd doen we onbewust aan projecties en compensatie, zonder dat we dit doorhebben.