Gewijzigd op 20 september 2021 door Ammy van Bedaf

Gedragsverandering, waarom is het minder lastig dan je denkt?

Als we ons gedrag veranderen, worden er, onbewust, vroeger weggestopte gevoelens en emoties getriggerd. Het zijn vroeger weggestopte gevoelens en emoties, die we in onze jeugd hebben moeten wegstoppen. We hebben die moeten wegstoppen, omdat er geen ruimte voor was om die gevoelens en emoties te laten zien. Dát is de feitelijke reden waarom we in het heden een verandering of gedragsverandering vervelend of zelfs beangstigend kunnen vinden.

Waarom vinden we gedragsverandering zo lastig en moeilijk?

Als ik naar mijn eigen loslaatproces kijk, kan ik terugkijken op: waarom het loslaatproces zo angstig was op dat moment.
En waarom het later zo beangstigend léék. 
En waarom het loslaatproces later helemaal niet meer beangstigend was (waardoor ik onder andere een succesvol bedrijf heb kunnen oprichten).

Lijdensdruk

Allereerst weet ik nu wat ik toen niet wist: dat we meer gemotiveerd zijn om gedrag te veranderen, als de emotionele pijn/onrust/lijdensdruk maar groot genoeg is.
Hoe meer emotionele pijn of last we ervaren, des te groter de kans is dat we ermee aan de slag gaan.

Nodig

Ik denk zelfs dat een bepaalde mate van lijdensdruk nódig is om te veranderen.
Hoe groot de lijdensdruk moet zijn om gedrag te veranderen, verschilt per persoon. 
Het is jammer maar we leren vooral van pijn. 

Redenen

Waarom kan veranderen (bijvoorbeeld van baan veranderen als je het niet naar je zin hebt, of een emotioneel ongezonde relatie beëindigen) voor mensen zó beangstigend zijn, dat ze het niet doen, ook als ze het graag willen? 
Ze zijn zich er vaak trouwens niet eens van bewust dat ze het niet aandurven. Want het brein komt met allerlei redenen op de proppen waarom ze maar in die baan of in die relatie zouden moeten blijven. Ook als ze het liever niet zouden doen. 
Deze mensen hebben die angst (om te veranderen) onbewust al zo ver weggestopt, dat ze zich er niet eens meer van bewust zijn.

Angst om te veranderen

Wat is die angst om te veranderen? En waar komt die vandaan?Het is de vroeger weggestopte angst uit onze jeugd.
En dáárom lijkt het zo eng om te veranderen: omdat het nog de kindangst is uit onze jeugd.
Toen we ons niet altijd gehoord en niet altijd serieus genomen voelden. 

 

 

Aandacht

Als een kind namelijk niet de aandacht, waardering, erkenning en bevestiging krijgt waar het recht op en behoefte aan heeft….
als een kind zich niet gehoord en serieus genomen voelt…
als een kind geen aanmoedigingen en complimenten krijgt…
voelt dat kind zich in de steek gelaten. 

Emotionele voeding

We hebben deze emotionele voeding (als aandacht, e.d.) NET ZO NODIG als feitelijk voedsel (als brood, groente, vlees, fruit e.d.).
Dit wordt naar mijn mening onvoldoende ingezien. Ik heb deze bevinding opgedaan na meer dan 320 Eendaagse Coachingen. 
Als we die emotionele voeding echter onvoldoende of niet ontvangen, zíe je dat niet, want we vallen bijvoorbeeld niet af, zoals bij het niet of niet voldoende krijgen van feitelijk voedsel. 

In de steek gelaten voelen

Als een kind die zo belangrijke emotionele voeding niet krijgt (wat affectieve verwaarlozing wordt genoemd), voelt het zich in de steek gelaten.
En dit zich in de steek gelaten voelen, is voor een kind feitelijk verlatingsangst: het gevoel feitelijk verlaten te zijn.
Dus emotionele verlating is voor een kindbrein even bedreigend en beschadigend, alsof het feitelijk verlaten wordt. 

Dreigen

Zelfs dreigen met weggaan door een ouder is traumatisch voor een kind. Die dreiging wordt dan niet rechtstreeks naar het kind geuit. Het kind vangt deze boodschap bijvoorbeeld op in de avonduren, tijdens een ruzie tussen de ouders. Als het kind door het geruzie uit bed is gekropen en angstig boven aan de trap staat te luisteren.

Wegstoppen

Voor het van de ouders volledig afhankelijke en daardoor kwetsbare kind is het gevoel van zich emotioneel verlaten te voelen niet te verdragen. Hierdoor kan kind niets anders doen dan deze angst weg te stoppen.
Tijdelijk…. want onze gevoelens laten zich niet wegstoppen.
Later in ons leven lopen we daar tegenaan. 

Trigger

Later, als er in ons latere volwassen leven een associatie/overeenkomst is met iets uit de jeugd (zoals het je in de steek gelaten voelen, of het je afgewezen voelen, of het gevoel van controleverlies), voelen we ons weer net zo angstig als in onze jeugd. Maar omdat we dat vroeger hebben weggestopt, weet ons brein dat verband/die link met die situaties van vroeger niet meer te leggen. 

Daarom voelt veranderen zo beangstigend aan

Omdat het onze vroeger weggestopte angst triggert.
Het triggert dus onbewuste en weggestopte gevoelens uit onze jeugd… 
We ervaren diezelfde gevoelens in het heden (angst om in de steek gelaten te worden, angst voor afwijzing, angst voor controleverlies), als die we vroeger als kind hebben weggestopt. 

Om me heen kijken

En daarom denkt ons brein dat de angst die we (vanuit onze jeugd!) voelen, wijst op gevaar in het heden (in de steek gelaten worden, in de goot beëindigen, e.d.) Wat in 99,9 % van de gevallen gewoon niet het geval is. Feitelijk is het dus loos alarm vanuit ons kindbrein. Ik heb mezelf daarom aangeleerd om elke keer als ik angst voelde, letterlijk om me heen te kijken waar dat gevaar vandaan kwam.

Geen gevaar…

Er was natuurlijk geen gevaar…
Door te zoeken naar het gevaar dat mijn angst van dat moment kon verklaren, kreeg ook mijn kindbrein door, dat er geen gevaar was.
Daardoor verdween mijn angst op een gegeven moment.

Tijd

De eerste keer dat ik dit deed duurde het ongeveer een kwartier voordat mijn angst weg was. Helemaal verdwenen…. 
Maar… het gaat niet om de tijd! Het gaat erom dat je jouw kindbrein laat zien dat er geen gevaar is. Ongeacht hoeveel tijd daar op dat moment ook voor nodig. 

 

 

(Ter)echt gevaar

En dit heb ik jaren achtereen gedaan, net zo lang tot mijn angst uit mijn kindbrein was verdwenen. 
Daardoor blijft er voor mijn brein alleen angst voor (ter)echt gevaar over, en dit (ter)echt(e) gevaar is er tot op heden in mijn leven nog nooit geweest. 
Ik ben dus nog nooit in gevaar geweest.
Alle angsten die ik in mijn volwassen leven heb gehad (en dat waren er nogal wat, want ik ben burn-out en relatieverslaafd geweest), vloeiden ALLEMAAL (100%) voort uit mijn kindbrein. 

In mijn volgende blog schrijf ik over welke gedragsveranderingen mij het meest hebben geholpen bij mijn eigen loslaatproces.
Deze basisgedragsveranderingen in mijn volgende blog zijn van toepassing op iedereen die patronen van vroeger wil loslaten. 

Ik heb een online videoprogramma Leven Zonder Angst & Paniek, bestaande uit 3 video’s, voor slechts 275 euro.

In de link hieronder lees je wat je krijgt in het Leven Zonder Angst & Paniek en hoe je het kunt bestellen:

Ga naar Leven Zonder Angst & Paniek.