Eenzaamheid in je relatie

Lever jij jezelf in binnen je relatie(s), om maar niet het risico te lopen dat je in de steek wordt gelaten? Je kunt een einde maken aan jouw gevoel van eenzaamheid in je relatie(s). Dat doe je door alsnog zelf invulling te geven aan je vroeger onvervulde emotionele behoeften. Vanuit zo’n houding trek je ook andere en emotioneel gezondere partners aan en voel je jezelf vervolgens ook aangetrokken tot emotioneel gezondere partners. 

 

 

In de steek gelaten worden

Ben je onbewust bang om in de steek gelaten te worden en doe je er alles aan om je relatie in stand te houden? Het klinkt opofferingsgezind, maar het is een van de kenmerken van mensen die te zeer lief hebben. De angst om in de steek te worden gelaten is verlatingsangst. Verlatingsangst en bindingsangst zijn twee kanten van dezelfde medaille. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, kan ik je daarmee helpen door middel van een Eendaagse Coaching

Waar komt het gevoel van eenzaamheid vandaan?

Ons huidige gevoel van eenzaamheid vloeit voort uit onze jeugd. We kregen niet de aandacht, waardering, erkenning en bevestiging waar we recht op en waar we behoefte aan hadden. En we voelden ons niet altijd serieus genomen en gehoord. Omdat er voor ons verdriet daarover en er voor ons gevoel van eenzaamheid geen aandacht was, konden we als kind niet anders dan die gevoelens wegstoppen. 

 

 

Wegstoppen

Die gevoelens laten zich echter niet wegstoppen. Zodra er later in ons leven een situatie of gebeurtenis is, die diezelfde vroeger weggestopte gevoelens triggeren, voelen we ons weer verdrietig of eenzaam. We denken dat de oorzaak in het heden zit. Maar we hebben niet door dat er iets bij ons wordt getriggerd uit onze eigen jeugd. De eenzaamheid in je relatie is feitelijk je vroeger weggestopte gevoelens van het je in de steek gelaten of het je niet serieus genomen of gehoord voelen, die nu dus weer worden getriggerd. 

Voedingsbodem

De voedingsbodem van jouw eenzaamheid in het heden ligt derhalve in je jeugd. Gelukkig is het mogelijk om alsnog zelf invulling te geven aan je emotionele behoeften. Daardoor zul je er geen compensatie meer hoeven zoeken bij anderen. Onbewust zoeken we daar namelijk compensatie voor bij onze partner, op ons werk bij onze baas of bij collega’s, en zelfs bij onze kinderen. Wanneer je leert om zelf invulling te geven aan je emotionele behoeften, zul je vervolgens ook een gezondere partnerkeuze doen, omdat je die dan niet meer onbewust doet vanuit je emotionele behoeftigheid en emotionele afhankelijkheid, maar vanuit gelijkwaardigheid.

Zelf invulling geven aan onvervulde emotionele behoeften

Het is heel goed mogelijk om alsnog zelf invulling te geven aan die onvervulde emotionele behoeften. Daarvoor is het nodig dat je alsnog jezelf emotioneel gaat opvoeden. Dat begint met het inzien van welk overlevingsgedrag je kunt vertonen vanuit je jeugd. De uitingsvormen daarvan (zoals bijvoorbeeld schuldgevoel, pleasegedrag, controlegedrag en ander overlevingsgedrag) kunnen leiden tot psychische en/of psychosomatische symptomen. 

Overtuigingen waren in je jeugd functioneel

Overlevingsgedrag is gebaseerd op overtuigingen die we tijdens onze jeugd hebben meegekregen. Vroeger was ons overlevingsgedrag functioneel, om het te redden. Nu vormen jouw overtuigingen en je overlevingsgedrag jouw grootste belemmeringen in je leven. Als je weet welke blinde vlekken en onjuiste aannames je hebt, heb je vervolgens de keuze om die te veranderen. Loslaten betekent dan ook niet het loslaten van personen of situaties, maar het loslaten van je eigen overtuigingen en onjuiste interpretaties en aannames, die vroeger functioneel en nodig waren, maar het nu niet meer zijn en zelfs je grootste belemmeringen vormen.

Belemmeren

Ze belemmeren je in je huidige functioneren, zowel in je relatie als in je werk. Dit hebben we doorgaans niet door, omdat we meestal de oorzaak bij onze partner leggen. Dan zit je in de slachtofferrol. Ook de communicatie kan wel eens niet prettig verlopen. Loslaten van je patronen van vroeger kan dan ook ten aanzien van je relatie leiden tot vier besluiten. 

Emotionele pijn

Doordat we onbewust nog leven vanuit onze patronen van vroeger, is de kans groot dat je na een relatiebreuk met veel emotionele pijn blijft zitten. De eenzaamheid in je relatie vermindert niet, maar neemt eerder in de loop van de tijd zelfs toe. Bovendien zul je in dezelfde behoefte-valkuil blijven stappen en een volgende keer weer tegen iemand aanlopen bij wie je onbewust probeert je emotioneel onvervulde behoeften te compenseren. Dat doe je echter elke keer bij iemand die het jou niet kan geven. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, kan ik je daarmee helpen door middel van een Eendaagse Coaching

Emotionele leegte

Iemand die te veel liefheeft, heeft zich in de jeugd emotioneel niet gehoord en in de steek gelaten gevoeld, met alle bij die ervaring horende angsten en emotionele leegte van dien.
Als we als volwassene in de steek worden gelaten door een partner op een manier die overeenkomt met hoe we ons in onze jeugd in de steek gelaten hebben gevoeld, wordt die angst of paniek van vroeger weer getriggerd.

De ander helpen

Natuurlijk doen we al het mogelijke om te vermijden dat dit weer gebeurt, wat leidt tot het volgende kenmerkende verschijnsel. Bijna niets kost je te veel moeite, te veel tijd of is je te duur, zolang het de partner in je leven maar helpt. Onbewust doe je dit om je partner aan je te binden. De theorie achter dit hulpbetoon is daarnaast dat, als het effect heeft, je partner precies zo zal worden als jij dat wil en nodig hebt. Dit houdt in dat je het liefst wilt dat jouw partner verandert.

Futloos

Je denkt oprecht dat als je partner verandert, de eenzaamheid in je relatie weg gaat. Met het willen veranderen van je partner kun je echter doorgaan tot je er bij wijze van spreken bij neervalt of je jezelf depressief, burn-out, leeg, moe of futloos voelt. Of tot je je tot vrijwel niets meer zetten en nergens zin meer in hebt. Lichaamssignalen daarover worden vaak genegeerd. 

Pogingen om je partner aan je te binden, kunnen zijn:

Manieren om het onze partner zoveel mogelijk naar de zin te maken en om hem naar jouw ‘model’ te boetseren, zijn onder andere de volgende:
– hulp voor hem zoeken en er bij hem op aandringen ernaar toe te gaan;
– een opleiding voor hem zoeken;
– hem aanraden een bepaald boek te lezen, in de hoop dat hij de boodschap uit dat boek oppikt en gaat veranderen;
– hem geld lenen of geven;
– werk zoeken voor hem;
– hem onderdak bieden zodat hij zich zeker kan voelen;
– hem een deel van je bezittingen en eigendommen geven, opdat hij zich niet de mindere van je hoeft te voelen.

Zelf vroeger ontbeerd

Je vraagt je maar zelden af of het wel juist is wat je voor hem doet. Onbewust wil je je partner geven wat je zelf vroeger ontbeerd hebt. Daarom denk je ook dat je er goed aan doet, want je wil je partner helpen. Feitelijk ben je de ander echter aan het redden en zit je in de redderrol. Onbewust verlang je er namelijk iets in ruil voor terug, zoals aandacht, liefde, tijd of waardering. Dit maakt jouw ‘helpen’ voorwaardelijk in plaats van hoe helpen hoort te zijn: onvoorwaardelijk. Je verlangt iets van je partner wat jouw partner je niet kan geven. Omdat jouw partner dat vroeger in zijn of haar jeugd eveneens heeft ontbeerd.

Niet dankbaar

Je snapt niet waarom je partner niet dankbaar is en waarom hij niet wil veranderen zoals jij hem of haar zo graag zou willen hebben. Je besteedt tijd en energie aan het uitdenken van nieuwe benaderingen, die beter zijn dan je vorige aanpak. Jouw focus en aandacht is op de ander gericht en je steekt vrijwel al je energie in de ander. De ander is bijna de reden geworden van jouw bestaan: jouw leven draait voornamelijk of vrijwel helemaal om hem/haar. Dat dit niet goed voor je is, toont je gepieker of het weglekken van je energie. 

Behoeftige partners

Je valt elke keer weer op dezelfde soort emotioneel behoeftige of juist emotioneel afstandelijke partners . Het ziet er elke keer echter weer net even anders uit. Het niet kunnen vinden van een fijne partner herhaalt zich weer, en dat zal net zo lang doorgaan tot je zelf invulling geeft aan je onvervulde emotionele behoeften. Hiervoor is het nodig dat je alsnog je gevoel ontwikkelt. Daarom heb ik daar een boek over geschreven: Grip op gevoel en emotie (een gezond en evenwichtig gevoelsleven in 4 stappen). Wil je een Gratis Probeerversie inkijken/downloaden of het boek aan schaffen? Klik dan hier.

Progressief proces

Dit de ander behagen en jezelf wegcijferen en het de ander willen veranderen is, in de loop van je leven, een progressief proces.  Hoe meer relaties je hebt (gehad), des te harder je je best zult doen om je relatie ditmaal wel te laten slagen. Dit blijf je doen, niet wetende dat de grondslag (het bestaansrecht) van de relatie maakt dat het, op de manier waarop je er nu invulling aan geeft, niet kan slagen. Je kunt er in de loop van de tijd zelfs emotioneel aan onderdoor gaan. Eenzaamheid in je relatie is onnodig én je kunt er gelukkig zelf wat aan doen.