De meest favoriete diagnose die mijn klanten op hun partner plakken

Mijn klanten plakken graag een diagnose op hun partner. De twee favoriete diagnoses die mijn klanten graag op hun partner plakken zijn de volgende. Van mijn vrouwelijke klanten noemt ongeveer de helft hun partner autistisch. Van mijn mannelijke klanten is de favoriete diagnose ten aanzien van hun partner: borderline. Vandaar dat ik altijd vraag in hoeverre er een formele diagnoses is gesteld. Dat is heel weinig het geval. 

 

 

Waar merken ze het aan?

Vervolgens vraag ik waar ze aan merken dat hun partner volgens hun autistisch is of borderline heeft. Een diagnose bestaat namelijk uit een aantal symptomen waar iemand aan moet voldoen. Ze hebben gegoogeld en noemen een paar symptomen op die ze op internet hebben gevonden. Als ik per symptoom doorvraag, blijkt het vaak iets anders te betreffen. Niet iedereen die emotioneel onbereikbaar of afstandelijk is, heeft autisme. Niet iedereen die boos, onvoorspelbaar en onredelijk reageert, heeft borderline. 

Wat biedt het je om je partner een diagnose te geven?

Waarom willen we zo graag een diagnose op onze partner plakken? Zolang we de ander als oorzaak zien voor ons lijden, hoeven we namelijk niet met onszelf aan de slag. Hoeven we niet ons even grote aandeel in te zien. Het de ander als de oorzaak of grootste oorzaak zien van wat er aan de hand is, is de slachtofferrol. De ander wordt als bliksemafleider gebruikt voor je eigen issues. 

Over de ander

Het gebeurt regelmatig dat ik een mail ontvang die vrijwel helemaal over de ander gaat. Wat die ander wel niet doet, hoe die ander wel niet is. Vol verontwaardiging wordt een beeld geschetst van de ander. Niet over wat het gedrag van de ander met de schrijver doet. Niet over waar de schrijver zelf last van heeft en tegen aan loopt. Evenmin waar de schrijver zelf van af wil komen. Want dat komt te dichtbij, omdat de schrijver dan zelf aan de slag zou moeten. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten of alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik je door middel van een Eendaagse Coaching

Favoriete diagnose

Autisme en borderline zijn favoriete diagnoses omdat het heldere en heftige diagnoses zijn. Iedereen heeft er wel een beeld bij. Maar dat beeld is niet per se juist. 
Bovendien is de veronderstelde diagnose van de ander niet meer dan de helft van het verhaal. Beide partners hebben namelijk een even groot aandeel in de relatie. Om het eigen aandeel niet te hoeven zien, wordt het aandeel van de ander uitvergroot en vervormd. 

Eigen aandeel

Het is juist het inzien van je eigen aandeel waardoor je kunt herstellen. Wat bovendien nódig is om te herstellen. Daarom raad ik aan om niet zomaar een diagnose op je partner te plakken, want daarmee bevestig je je eigen slachtofferrol.

Favoriete diagnose autisme

In geval van de favoriete diagnose autisme: we voelen ons aangetrokken tot partners die emotioneel even onbereikbaar is als wijzelf zijn. Het is ontluisterend om in te zien, maar zelf ben je emotioneel ongeveer even onbereikbaar als je partner. Het ziet er bij jou alleen anders uit. Zou je zelf iemand ontmoeten die jou de affectie en affiniteit zou geven waar je zo naar verlangt, zou dat voor jou te benauwend en verstikkend zijn. En te saai, want dan kun je de ander niet meer veranderen. Dan zou je je redderrol moeten loslaten. 

Favoriete diagnose borderline

In geval van favoriete diagnose borderline: zelf heb je een even groot aandeel in de ruzies en conflicten die er ontstaan. Zelf ben je evenmin in staat om je er aan te onttrekken. Als een van beiden zich aan de machtsstrijd onttrekt, is er geen machtsstrijd. Omdat we niet in staat zijn om zelf niet mee te gaan in de machtsstrijd, verlangen we van de ander dat die er wel mee stopt. Het stopt alleen wanneer je er zelf mee stopt. 

De diagnose van de ander maakt op zich niet uit

En ook al heeft iemand de diagnose autisme of borderline, dan nog maakt dat op zich niet uit voor jouw herstel. Omdat je niet van andermans diagnose kunt herstellen. Je kunt alleen herstellen van je eigen aandeel en van je eigen diagnose en symptomen. Je eigen aandeel is dat je het gedrag van je partner al die tijd hebt laten aanleunen. De omvang van de diagnose van je partner zegt daarom evenveel over de omvang van je eigen psychische gesteldheid. Niemand die mij had gedwongen om een relatie aan te gaan met iemand die Asperger (gediagnosticeerd) had; dat had ik uit vrije wil gedaan.
Dit is nog een reden om je partner niet zo maar je favoriete diagnose op te plakken: je zegt daarmee indirect ook iets over jezelf. 

Foute partners

Er bestaan geen foute partners, want je eigen aandeel is dat je je tot hem of haar aangetrokken hebt gevoeld. Er bestaat wel een onjuist beoordelingsvermogen. De aspecten waar je je eerst toe aangetrokken voelde, bleken iets heel anders te zijn. Het is niet zo dat de ander ineens een andere kant van zichzelf laat zien of het masker afzet. 

Te snel een relatie aangaan

Vaak wordt heel snel een relatie aangegaan, waardoor je de ander pas leert kennen nadat het al een relatie is. En dan is het voor een aantal mensen al te laat, omdat ze emotioneel afhankelijk zijn van de relatie, en niet meer uit de relatie kunnen stappen. Ook niet als ze dat zouden willen of als dit voor hun gezondheid beter zou zijn. Dit is je eigen aandeel in een relatie met ‘een foute’ man die autisme (of een andere door jou veronderstelde diagnose) heeft of met ‘een foute’ vrouw die borderline (of een andere door jou veronderstelde diagnose) heeft. 

Emotionele onrust in relatie

Het overgrote deel van mijn klanten ervaart emotionele onrust en/of emotionele pijn in hun relatie. Er is regelmatig onenigheid, of ze voelen geen emotionele binding, of ze voelen zich eenzaam in hun relatie. Of je partner durft zich niet te binden, durf je dat zelf niet of lukt het niet in de liefde? Daar heb ik een boek over geschreven. Het is een verdieping op en verbreding van het boek van Robin Norwood (Als hij maar gelukkig is). Wil je de gratis Probeerversie ervan inzien of downloaden, of wil je het boek aanschaffen? Klik dan hier.

 

 

Herstellen

Om te herstellen is het nodig om alleen naar je eigen diagnoses en symptomen te kijken. Dat is het enige waar je van kunt herstellen. Jouw diagnoses en symptomen vloeien voort uit je eigen jeugd. Mijn klanten hebben sowieso in hun jeugd te maken gehad met affectieve verwaarlozing, emotioneel misbruik en geestelijke mishandeling. Morgen gaat het manuscript voor mijn vierde boek naar de redacteur, over affectieve verwaarlozing. Ik heb meer dan 500 specifieke uitingsvormen geanalyseerd van emotioneel tekort tijdens de jeugd. Door alsnog je gevoel te ontwikkelen (zie verderop in dit artikel) herstel je hiervan. 

Herkennen

Affectieve verwaarlozing wordt soms nog wel herkend (‘Ik ben nooit geknuffeld.’) Emotioneel misbruik/parentificatie en geestelijke mishandeling worden vrijwel niet herkend. Tijdens een Eendaagse Coaching geef ik inzicht in de specifieke uitingsvormen van deze patronen van vroeger. Dan kun je zien hoe je die, onbewust en onbedoeld, zelf nog in stand houdt. Vervolgens geef ik je aan hoe emotioneel gezond gedrag er uit ziet. Herstellen doe je door emotioneel ongezond gedrag te veranderen in emotioneel gezond gedrag. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten of alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik je door middel van een Eendaagse Coaching

De basis onder je herstel

Wat we aanzien voor ons gevoel, is onze emotie of ons impulsieve gedrag. 40% van de huidige (qua leeftijd) volwassenen is onveilig gehecht, heeft nog niet hun gevoel ontwikkeld, heeft niet een gezonde puberteit doorlopen en is emotioneel nog niet los van hun ouders. De basis onder je herstel, ongeacht van welke diagnose of symptoom je wilt herstellen, is het alsnog ontwikkelen van je gevoel. Dat is ook nodig om je passie te ontdekken en om je volledige ontwikkelingspotentieel aan te boren. Daarom heb ik er een boek over geschreven.