Concentratieproblemen en niet kunnen focussen

Concentratieproblemen en het je niet kunnen focussen is lastig. Je ervaart dat je, als gevolg van het je niet kunnen concentreren en het je niet kunnen focussen, jouw taak niet leuk vindt. Toch zit het anders. Het zit namelijk precies andersom: je doet werk of een taak die je niet leuk vindt, en daarom heb je moeite om je te concentreren of te focussen. 
Concentratieproblemen herken je aan de tevergeefse moeite die je doet om je aandacht er bij te houden en aan het snel afgeleid zijn.

 

 

Wat is een belangrijke oorzaak van concentratieproblemen?

Een belangrijke oorzaak is dat je je werk niet zo leuk vindt (als je denkt of hoopt). Dat je jouw werk niet (meer) zo leuk vindt, kan verschillende oorzaken hebben. Je hebt er bijvoorbeeld taken bijgekregen die je niet zo leuk vindt. Ook kan een taak die jij leuk vond, zijn overgegaan naar iemand anders. Of er heeft een fusie of reorganisatie plaatsgevonden waardoor je een andere functie of (deels) andere taken kreeg. Of je hebt een nieuwe manager gekregen die niet zo fijn was als jouw vorige manager. 

Je vindt je werk niet zo leuk (als je denkt of hoopt)

Wanneer mensen, die met hun zoekwoorden op mijn website komen, over iets zeggen dat ze het “wel leuk” vinden, vinden ze het diep in hun hart niet zo heel leuk, en soms zelfs helemaal niet leuk.
Hoe komt dat?
In hun jeugd hebben ze regelmatig dingen tegen hun zin moeten doen. Dit hebben ze niet door, omdat het als heel logisch werd voorgesteld dat ze die dingen moesten. 

Voorbeelden van dingen die we tegen onze zin moesten doen

Dingen die we als kind tegen onze zin moesten doen waren bijvoorbeeld bepaalde taken in het huishouden. Tijdens vakanties dorpjes, steden of kastelen bezoeken, of mee moeten tijdens het wandelen. Verplicht mee moeten op visite. Tegen je zin mee moeten naar de kerk of tegen je zin moeten luisteren tijdens het voorlezen van de bijbel. Naar de muziekschool moeten. Blokfluit moeten leren. Een niet door jou gekozen instrument bespelen, bijvoorbeeld omdat dat instrument al in huis was. Een sport doen die niet jouw eerste keuze was, omdat jouw eerste keuze volgens jouw ouders niet kon of niet mocht. Niet de door jou gewenste beroepsopleiding doen. Niet het door jou gewenste beroep kiezen, omdat er een beroep op jou werd gedaan om in het bedrijf van je ouders te werken of om een beroep met status te kiezen en je je onbewust wilde bewijzen naar je ouders of hun niet wilde teleurstellen. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik jou daarmee door middel van een Eendaagse Coaching

Heel veel uren

Het regelmatig dingen tegen je zin moeten doen, is een vorm van aangeleerde zelfverloochening. Al mijn klanten die depressief of burn-out zijn hebben te maken gehad met verschillende vormen van aangeleerde zelfverloochening. 
Wanneer alle uren worden opgeteld tijdens welke we in onze jeugd aan aangeleerde zelfverloochening deden, loopt dat al gauw in de honderden uren, en in een aantal gevallen zelfs in de duizenden uren. Je kunt die optelling voor jezelf maken door te kijken wát de dingen waren die je tijdens je jeugd tegen je zin deed, hoeveel uren je datgene per week of per maand deed, en door vervolgens te kijken hoeveel jaren je datgene tegen je zin deed. Tenslotte tel je al jouw berekeningen bij elkaar op. 

Gevoel wegstoppen

Dat we die dingen tegen onze zin moesten doen, lijkt allemaal heel logisch, maar als je iets moet doen wat je niet leuk vindt, stop je je gevoel weg. We noemen dat: je erover heen zetten. Misschien kregen we wel bepaalde standaard uitdrukkingen (dooddoeners) te horen, als rechtvaardiging van het dingen moeten doen tegen je zin. Zoals: Dat het leven nou eenmaal zo is, Dat het leven geen feest is, en dergelijke. 

Waarom maakte het onze ouders niet uit of we iets wel of niet leuk vonden?

Dat was omdat ze zelf in hun jeugd ook gedwongen waren geweest tot het doen van dingen tegen hun zin. Ze weten niet anders en ook zij hadden in hun jeugd hun gevoel daarover noodgedwongen weggestopt.
Zelf voelden we onbewust al aan dat het geen zin had om het aan te kaarten bij onze ouders. Een verwijt van onze ouders zou waarschijnlijk het gevolg zijn geweest. 

Wat is het gevolg van zelfverloochening?

Het gevolg van zelfverloochening is dat je denkt dat het normaal is en dat het erbij hoort om dingen tegen je zin te doen. Vandaar dat ik het aangeleerde zelfverloochening noem. Ik zeg altijd maar: we zijn niet met zelfverloochening of met concentratieproblemen geboren.
Het gevolg voor ons latere leven is dat we denken dat het normaal is om dingen tegen onze zin te doen. We denken oprecht dat het onderdeel van het leven is om dingen te doen die je niet zo leuk vindt. Wel, dat is het niet; het is aangeleerd en emotioneel ongezond gedrag. 

Hoe zit het met concentratieproblemen?

Mensen die bij mij komen omdat ze concentratieproblemen hebben en zich niet (meer) kunnen focussen, doen aan zelfverloochening. Ik geef inzicht in hun zelfverloochening, zowel tijdens hun jeugd als in het heden. Diep in hun hart weten ze wel dat ze zich niet echt gelukkig voelen en dat er meer mogelijk moet zijn. Wat ze niet weten is dat het niet (meer) zo veel zin hebben (in hun werk, in de mantelzorg of in hun relatie) een signaal is van zelfverloochening. 

Waarin ontwikkelen we voornamelijk concentratieproblemen?

Concentratieproblemen ontwikkelen we voornamelijk in ons werk.
Daar merken we het ook het duidelijkst, omdat we taken te doen hebben waar we op (kunnen) worden beoordeeld. 
Bovendien hangt ons salaris er van af. 

Wat zijn concentratieproblemen vaak feitelijk?

In geval van concentratieproblemen blijkt het vrijwel altijd om demotivatie te gaan. 
Het is volstrekt logisch dat we concentratieproblemen hebben ten aanzien van dingen die we niet leuk vinden. Het hebben van concentratieproblemen of het je ergens niet op kunnen focussen is dus een signaal van het niet voldoende gemotiveerd zijn in die taken waarin je concentratieproblemen hebt. 

Om welke taken gaat het?

Hoe kom je erachter om welke taken het gaat waarvoor je je niet voldoende gemotiveerd voelt?
Daar kom je achter door te leren om jouw gevoel bij te houden. Daardoor kreeg ik inzicht in de fluctuaties van mijn gevoelens. Bovendien leerde ik om aandacht te besteden aan hóe ik me voelde, én om die te scoren. Daardoor kreeg ik ik na een paar maanden inzicht in de dingen die mij meer negatieve energie kostten dan ik dacht. En ik kreeg inzicht in de dingen waarvan ik positieve energie kreeg.

Je gemoedstoestand een score geven

Kijk op welke dagen jouw gemoedstoestandsscore naar beneden gaat en kijk op die dagen op welke momenten dat het geval is. Wat deed je toen? Ga daarom ook in je agenda bijhouden welke taken je wanneer doet, zodat je naderhand zowel jouw negatieve als positieve triggers inzichtelijk krijgt. Hoe je dit precies doet, lees je in mijn boek Grip op gevoel en emotie, waarover je aan het einde van dit artikel meer informatie kunt lezen. 

Structurele zelfverloochening

Om inzicht te krijgen in jouw structurele zelfverloochening, vraag ik tijdens een Eendaagse Coaching door over jouw hele loopbaan. We beginnen bij jouw hobby’s en interesses in je jeugd, waaronder sport en muziek. Het is altijd opmerkelijk dat je alleen al aan de manier waarop jij iets uitspreekt, we kunnen horen hoe leuk jij iets als kind vond. Iets wat je vroeger niet leuk vond om te doen, wordt op monotone toon gezegd. Terwijl iets wat je juist heel leuk vond in je jeugd, op een enthousiaste manier wordt uitgesproken.

Hobby’s en interesses

Ten aanzien van hobby’s en interesses vraag ik naar wiens initiatief een betreffende sport of muziekinstrument was. Dan blijkt regelmatig dat we mee gingen met een vriend(innet)je, dat een van je ouders er al op zat, of dat een oudere broer of zus het al deed. Of dat er in het dorp niet veel anders te doen was en je ouders niet de moeite namen om jou te brengen en te halen naar iets wat wel jouw eerste voorkeur had maar iets verder weg was.

Niet weten wat je wilde doen

Of je wist niet wat je wilde.
Het niet weten wat je wil, is het gevolg van educatieve verwaarlozing. Dit is een variant van affectieve verwaarlozing en betreft affectieve verwaarlozing ten aanzien van hobby’s en interesses en opleidings- en beroepskeuze. 

Beroepskeuze en beroepsopleiding

Het niet weten wat je wil, kan ook gespeeld hebben ten aanzien van je beroepskeuze. Wanneer je niet weet wat voor werk je wilt doen, weet je ook niet welke beroepsopleiding je wilt doen. Dit vloeit voort uit de educatieve verwaarlozing tijdens onze jeugd. Emotioneel gezond is namelijk dat onze ouders oprechte interesse en oprechte belangstelling hebben voor wat wij leuk vinden.

Oprechte aandacht

Door deze oprechte aandacht van onze ouders maakt ons kindbrein dopamine aan, wat een gelukstofje is. Het is door deze aandacht van onze ouders in dingen die wij zelf leuk vinden (i.p.v. wat zij leuk vinden of goed voor ons vinden), dat we ontdekken wat we heel leuk vinden om te doen. Daardoor ontwikkelen we ook ideeën over wat we later willen gaan doen of willen worden. Dit hebben we ontbeerd, waardoor velen niet weten wat ze willen gaan doen.  

Opleidingskeuze

Wanneer we niet weten wat we willen, doen we doorgaans een veilige keuze: we kiezen een brede studie of een studie waar je altijd wel iets mee kunt. Linksom of rechtsom: het blijft niet je eerste keuze. Dat blijkt ook uit de grote kans op het een jaar moeten overdoen of het voortijdig afhaken en stoppen met de opleiding, allemaal door demotivatie. 

Kinderen

De kans is groot dat ook een van je kinderen niet weet wat hij of zij wil doen of wil worden. Hierdoor weten ze niet welke beroepsopleiding ze het liefst zouden willen doen. Ook bij hun is educatieve verwaarlozing de onderliggende oorzaak. Wat we zelf niet hebben meegekregen van onze ouders en daardoor niet hebben ontwikkeld, kunnen we namelijk niet doorgeven aan onze kinderen. In feite geven we educatieve verwaarlozing en aangeleerde zelfverloochening onbewust en onbedoeld zelf ook weer door, net zoals onze ouders dat onbewust en onbedoeld bij ons deden. 

Waar concentratieproblemen toe kunnen leiden

Concentratieproblemen kunnen leiden tot het opzien tegen een nieuwe werkweek.
Je kunt psychosomatische aandoeningen krijgen, zoals hoofdpijn.
Je kunt gaan malen of gaan piekeren over je werk.
Of je kunt stress of spanning voelen, omdat je bang bent dat anderen zouden kunnen vinden dat je je werk niet naar behoren doet. 
Als je je zelfverloochening maar lang genoeg volhoudt, kun je gevoelens van somberte en vervolgens depressiviteit of burn-out ontwikkelen. 

Concentratieproblemen 

Concentratieproblemen hebben dus op zich niets met jouw onvermogen je te concentreren te maken maar met demotivatie.
Hoe kun je dat zelf checken?
Dat is heel simpel. Kijk wat je wél leuk vindt om te doen en of je ten aanzien daarvan ook problemen hebt om je erop te focussen. Ik weet het antwoord al: nee, dan heb je geen problemen om je te concentreren of te focussen. 

Wel problemen om je te focussen

Wanneer je dan toch problemen hebt om je te concentreren of je te focussen, is de kans groot dat je burn-out-verschijnselen hebt of burn-out bent. Heb je moeite met het opnemen van informatie? Kun je dingen niet meer onthouden? Kosten bepaalde dingen jou veel moeite? Dan wijst dat op burn-out. Waarbij het belangrijk is om te weten dat het maar doorgaan en doorgaan ook aangeleerd gedrag is vanuit je jeugd. 

Hoe kom je van je door demotivatie veroorzaakte concentratieproblemen af?

Om van je door demotivatie veroorzaakte concentratieproblemen af te komen is het nodig om te gaan inzien dat je jouw werk niet zo leuk vindt. Dit valt niet mee, kan ik je uit ervaring meegeven. Destijds bleek een nieuwe baas voor mij een trigger te zijn van mijn eigen onverwerkte jeugd, waardoor ik (vanuit mijn jeugd) zwaar burn-out werd. Dit was rond de eeuwwisseling. Ik was toen niet in staat om er weg te gaan en bleef doorgaan en doorgaan, zoals ik achteraf gezien in mij jeugd ook altijd had gedaan. Ik was op en meldde me ziek. Daarna bleek dat ik burn-out was. 

Zelf niet doorhebben

We hebben zelf onze situatie vaak niet door. En omdat we in onze jeugd hebben geleerd om door te gaan, is dat wat we doen. 
Bovendien leggen we de oorzaak bij andere mensen; we vinden dat díe moeten veranderen. We hebben niet door dat het steeds slechter met onszelf gaat. 
Wat ook een rol kan spelen is een vorm van gezichtsverlies of onzekerheid: Als ze maar niet denken dat ik het niet kan. Jezelf ziek melden voelt voor velen van ons als falen of de handdoek in de ring gooien, terwijl een ziekmelding juist nódig is om überhaupt te kunnen herstellen. Zolang je je niet ziekmeldt, bevestig en verstevig je jouw overlevingsgedrag zelfs. 

Overlevingsgedrag

Het is door dit overlevingsgedrag uit onze jeugd dat we doorgaan tot het niet meer kan en dat we pas instorten als/nadat we ons eindelijk ziek hebben gemeld. Het onszelf ziek melden is een zware barrière voor ons. Pas tijdens ons herstelproces krijgen we door dat we zelf veel te lang zijn doorgegaan en dat als we niet zo lang zouden hebben gewacht met het ons ziekmelden, we ook niet zo’n lang hersteltraject zouden hebben. Het is ook overlevingsgedrag dat we zo lang mogelijk wachten met het ons ziekmelden. 

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten en alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, help ik jou daarmee door middel van een Eendaagse Coaching

Eigen aandeel

Gelukkig hebben we een eigen aandeel in deze situatie en het is door het inzien van dit eigen aandeel dat je niet alleen herstelt, maar er ook emotioneel gezond gedrag voor in de plaats aanleert, waar je de rest van je leven van profiteert. Het inzien van je eigen aandeel is dan ook de belangrijkste gamechanger voor je herstel.
En je kinderen profiteren mee van jouw herstel, want zij krijgen daarna jouw gezonde voorbeeld vanzelf mee. 

Zelfverloochening –> demotivatie –> concentratieproblemen

Doordat je in je jeugd noodgedwongen je gevoel hebt weggestopt (waar je natuurlijk helemaal geen weet van had), vond je het logisch om dingen tegen je zin te (blijven) doen. Jouw demotivatie wordt veroorzaakt door je eigen zelfverloochening. Je hebt diep in je hart gewoon geen zin in de taken tijdens welke je concentratieproblemen hebt of tijdens welke je je niet kunt focussen. 

 

 

Gevoel ontwikkelen

Door alsnog je gevoel te ontwikkelen, kom je er vanzelf achter wat je diep in je hart leuk vindt, en ben je in staat tot emotionele verbinding, wederkerigheid en affectie met andere mensen. Door het ontwikkelen van je gevoel boor je alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel aan. Je raakt je doelloosheid kwijt en je ontdekt wat de zin van jouw leven is.
Zelf heb ik mijn gevoel alsnog ontwikkeld, waardoor ik mijn passie heb ontdekt en een gelukkig makend en voldoening schenkend leven heb.
Ik weet wat ervoor nodig is om alsnog je gevoel te ontwikkelen en ik weet hoe je die stappen zet. Daar heb ik mijn derde boek over geschreven: Grip op gevoel en emotie.