Gewijzigd op 1 mei 2020 door Ammy van Bedaf

Loslaten van bindingsangst

Wat is bindingsangst?

Bindingsangst is het je emotioneel niet durven binden aan een partner. Aan de ene kant wil je graag op emotioneel gebied verdieping met je partner; aan de andere kant lukt dat niet. Je denkt dat het aan de ander ligt en hebt niet altijd door dat je zelf evenmin in staat bent je emotioneel te binden aan een partner. Loslaten van bindingsangst is zeer goed mogelijk. 

Hoe kun je bindingsangst herkennen?

Bindingsangst is lastig bij jezelf te herkennen. Je herkent het wel bij je partner, omdat hij afstandelijk doet of afstand neemt. Als je partner bindingsangst heeft, en je wilt toch met iemand met bindingsangst doorgaan, is de kans groot dat je zelf ook bindingsangst hebt. Loslaten van bindingsangst doe je dus niet voor deze partner, maar voor je eigen emotioneel gezonde leven. 

Wil je van je angst of paniekaanvallen af? Lees hier om van je angst en paniekaanvallen af te komen.

Emotioneel gezond gedrag

Het zou namelijk van emotioneel gezond gedrag getuigen om niet met de ander door te willen gaan, juist omdat de ander bindingsangst heeft. Maar omdat je niet alleen kunt zijn, heb je de ander nodig als compensatie voor jouw vroeger weggestopte eenzaamheid. Bovendien is de kans groot dat je de relatie te snel bent aangegaan, waardoor je voor jouw gevoel niet meer terug kunt.

Relatieverslaving

Als je emotionele pijn hebt in je relatie, of als je je relatie wilt beëindigen maar je kunt dat niet, ben je relatieverslaafd. Ook als je, nadat de relatie is beëindigd, niet los kunt komen van je partner, ben je relatieverslaafd. Daarbij maakt het niet uit wie de relatie heeft uitgemaakt. Loslaten van bindingsangst zorgt ervoor dat je je alleen tot emotioneel gezonde partners aangetrokken voelt.

Diagnose

Je bent relatieverslaafd als je in de maanden na de relatieverbreking niet langzaam herstelt, maar je jezelf steeds slechter voelt. Normaliter voel je je drie maanden na een relatieverbreking iets beter en een half jaar na je relatieverbreking weer een stuk beter. Je neemt ook de tijd om de relatiebreuk een plaats te geven.

Ondraaglijk

Mensen die relatieverslaafd zijn, voelen zich echter na drie maanden slechter in plaats van beter en nog een kwartaal verder hebben ze angst en/of ondraaglijke emotionele pijn. Ze zien soms zelfs geen uitweg meer.

Waar kun je bindingsangst in een relatie aan herkennen?

Bindingsangst herken je binnen een relatie aan het aantrekken en afstoten. Je kunt niet met en je kunt niet zonder de ander. Dat geldt ook voor je partner. Voor jouw gevoel is het echter jouw partner die jullie relatieproblemen (grotendeels of helemaal) veroorzaakt. Loslaten van bindingsangst zorgt ervoor dat je een evenwichtige en gelijkwaardige relatie aankunt. 

Knipperlichtrelatie

Verder herken je bindingsangst aan een knipperlichtrelatie. Je kunt niet met en niet zonder elkaar, maar na een paar maanden wordt de eenzaamheid en de verlatingsangst ondraaglijk. Hierdoor zoekt de een de ander toch weer op. Als de relatie weer aangaat, is de emotionele pijn van de eenzaamheid voor even weg. Tot de ergernissen bij de een weer de boventoon gaan voeren.

 

 

Waarom herken je bindingsangst wel bij je partner?

Bindingsangst herkennen we wel bij onze partner, omdat we last hebben van zijn of haar gedrag. We hebben niet door dat we zelf (bijna) even emotioneel onbereikbaar zijn als onze partner. Want daar hebben we zelf natuurlijk geen last van. Dat we dat niet doorhebben, komt omdat we een ‘veilige’ (in hulpverlenersjargon: ‘neurotische’/ongezonde) partnerkeuze hebben gedaan.

Hoe komen we tot onze partnerkeuze?

Onbewust voelen we ons aangetrokken tot partners die emotioneel ongeveer even (on)gezond zijn als wij zelf zijn. Daarom lijkt het alsof alleen de ander bindingsangst heeft. Wat we niet weten, is dat we een relatie met een emotioneel evenwichtige partner zelf ook nog niet aankunnen. Loslaten van bindingsangst zorgt ervoor dat je je alleen tot emotioneel gezonde en evenwichtige partners aangetrokken voelt. 

Emotioneel gezonde partner

Waarom voelen we ons niet aangetrokken tot een emotioneel gezonde partner?
Zijn of haar oprechte affiniteit en affectie zou te benauwend en te verstikkend voor ons zijn. Bovendien zijn we spanningsverslaafd, waardoor de rust voor ons veel te saai zou zijn. Een emotioneel evenwichtige partner is, voor iemand die spanningsverslaafd is, vervelend en  saai.

Redderrol

Bovendien kunnen we dan niet onze redderrol uitoefenen.We helpen, verzorgen of redden graag onze partner. We denken oprecht dat we dat voor en in het belang van de ander doen. We hebben niet door dat we ons in een ouderrol naar onze partner plaatsen. In de redderrol denken we te weten wat goed is voor de ander.

Rugzakje, rafelrandje

Het is door onze eigen redderrol dat we ons alleen aangetrokken voelen tot een partner waar iets mee is; die iets mankeert; die een rugzakje heeft; waar een rafelrandje aanzit. Met een gezonde partner kunnen we namelijk niet onze redderrol uitoefenen. Daarom moeten we wel een emotioneel ongezonde partner hebben. Waar we ons later dan weer over beklagen.

Waarom zitten we in een redderrol?

We zitten in de redderrol omdat we dan niet naar ons eigen aandeel hoeven te kijken. Zolang we onze aandacht en focus richten op wat de ander kan of moet veranderen, leiden we de aandacht af van onszelf. En dan hoeven we niet met onszelf aan de slag. De ander wordt eigenlijk ingezet als bliksemafleider van ons eigen onverwerkt verleden.

Machtsstrijd

En tenslotte kunnen we niet de machtsstrijd aangaan als we een emotioneel gezonde partner zouden hebben. We hebben een hekel aan de ruzies en tegelijkertijd kunnen we niet zonder. We denken oprecht dat de ander de ruzies veroorzaakt. Een ruzie veroorzaakt een bepaalde vorm van spanning en/of opwinding in ons lichaam. Het is dezelfde spanning en/of opwinding die we in onze jeugd voelden.

 

 

Waarom gaan we onbewust de machtsstrijd aan?

Als klein kind maakten we dingen mee, waar we boos en verdrietig om waren. Omdat er geen ruimte was voor onze gevoelens en emoties, hebben we die als kind weggestopt. Dat was toen functioneel en nuttig, want daardoor hebben we het gered. Nu is dat echter onze grootste belemmering en blokkade, want daardoor leven we alleen op onze ratio. En met onze ratio redden we het dan niet meer.

Gevoel

Ons gevoel is de beste richtssnoer of antenne voor wat wel of niet goed is voor ons. Ons gevoel liegt niet. Het is onze ratio die ons regelmatig bedot en fopt, vanuit onze patronen van vroeger.Hierdoor doen we, vanuit onze blinde vlekken uit onze jeugd, allerlei onjuiste aannames en interpretaties. Die we ook nog eens niet checken bij de ander.

Ratio

Als ons gevoel grotendeels of helemaal geblokkeerd is, hebben we alleen nog onze ratio. Maar die heeft lang niet op alles een antwoord. Vandaar ons piekeren. Het beste is als je zowel je gevoel als je ratio gebruikt. Dan durf je je twijfel toe te laten, weet je wat je wilt en krijg je geen spijt meer van een besluit. Loslaten van bindingsangst zorgt voor een voor jou gezonde partnerkeuze. 

Maar waarom dan die machtsstrijd?

Als kind konden we niet de strijd aangaan met onze ouders. Nu we groot zijn, kunnen we die machtsstrijd wel aangaan met onze partner. We hebben niet door dat de huidige machtsstrijd de vroeger niet gestreden machtsstrijd met onze ouders is. Omdat we vroeger geen gelijk kregen van onze ouders, willen we nu gelijk krijgen van onze partner.

Hoe zit het met bindingsangst en hechting?

Jouw ouders waren niet in staat om met jou als kind een emotioneel veilige hechting aan te gaan.  Omdat hun ouders (jouw opa en oma) dat evenmin met jouw ouders konden toen jouw ouders klein waren. Hierdoor heb je als kind niet een veilige hechting met je ouders gehad. Waardoor je je vervolgens ook niet veilig kon onthechten van je ouders (je hebt niet gepuberd). En dat is nodig om een emotionele binding met een partner aan te kunnen gaan.

Waarom voel je je afhankelijk?

Als je je afhankelijk voelt van je partner, is dat omdat je nog emotioneel afhankelijk bent van je ouders. Zolang je emotioneel niet los bent van je ouders, zul je niet in staat zijn om een evenwichtige en gelijkwaardige relatie aan te gaan met een emotioneel gezonde partner. Daarom is loslaten van bindingsangst nodig om een emotioneel gezonde relatie aan te kunnen gaan. 

Compensatie

Je zult compensatie blijven zoeken voor je vroeger niet vervulde emotionele behoeften bij je partner. Die het jou ook niet kan geven, omdat hij zich ook niet veilig heeft kunnen onthechten van zijn ouders. En hierbij maakt het niet uit of jouw ouders nog in leven zijn of niet. Ook als ze (of een van beiden) overleden is, is het nodig om alsnog jezelf emotioneel op te voeden.

Verlatingsangst

Als je je in je jeugd niet serieus genomen en niet gehoord hebt gevoeld, heb je je als kind in de steek gelaten gevoeld. Ook als een kind niet de aandacht, waardering, erkenning, bevestiging, complimenten, aanmoedigingen, troost, e.d. krijgt waar het recht op en behoefte aan heeft, voelt het kind zich in de steek gelaten. 

Afwijzing

Als het kind daarnaast ook naar beneden wordt gehaald of te horen krijgt dat het iets niet kan, of dat het iets niet goed (genoeg) doet, is dat afwijzing voor het kind. Ook afwijzing zorgt voor het gevoel in de steek te worden gelaten. Dit alles veroorzaakt bij een kind gevoelens van leegte, een gat, eenzaamheid: verlatingsangst.

Waarom zijn bindingsangst en verlatingsangst 2 kanten van dezelfde medaille?

Bindingsangst en verlatingsangst zijn beide het gevolg van de afwezigheid van een emotioneel veilige hechting in je jeugd. Bindingsangst is dat je je niet emotioneel durft te binden, terwijl je dat zo graag wilt. Verlatingsangst is de angst voor het alleen zijn. Loslaten van bindingsangst houdt tevens in dat je werkt aan het loslaten van verlatingsangst. 

Paradox

Het drama is dat juist mensen die in hun jeugd niet de affectie en affiniteit kregen waar ze behoefte aan hadden, daar in hun volwassenheid zo naar verlangen. En die tegelijkertijd niet kunnen ontvangen (en daardoor ook niet kunnen geven). Dat is het paradoxale van een jeugd zonder positieve aandacht, waardering, erkenning en bevestiging.

Hoe verhouden bindingsangst en verlatingsangst zich tot elkaar?

Het lijkt of de ene partner (meer) bindingsangst en of de andere partner (meer) verlatingsangst heeft. Die posities kunnen zowel binnen een relatie veranderen als tussen verschillende opeenvolgende relaties anders zijn. Bindingsangst en verlatingsangst gaan samen met aantrekken en afstoten.

In de steek gelaten zijn

Als je bijvoorbeeld in een relatie in de steek werd gelaten, kun je onbewust een volgende relatie aangaan met iemand door wie je verwacht niet in de steek te worden gelaten. Dat is dan weer een ‘veilige’ (neurotische/ongezonde) partnerkeuze. Omdat het onderliggende probleem namelijk niet is aangepakt, zal ook deze relatie vroeg of laat onbevredigend zijn.

Eigen aandeel

Zolang je niet je eigen aandeel in je relatie wilt inzien, zul je oprecht denken dat de ander helemaal of grotendeels de oorzaak is van de problemen in jullie relatie of van de relatiebreuk. Dat is de ander echter niet. De ander is ook niet meer dan voor 50% verantwoordelijk. Beide partners zijn even verantwoordelijk voor het wel- of niet slagen van hun relatie. Jij daarom evenveel als je partner.

Schuld

Het de ander de schuld geven van de relatiebreuk duidt op je slachtofferrol. Als je in de slachtofferrol zit, hoef je niet je eigen aandeel te zien. Je neemt niet je verantwoordelijkheid voor jouw aandeel in je relatie. Zolang je in de slachtofferrol zit, kun je de ander de schuld blijven geven. Het nadeel is dat het je een volgende keer weer zal gebeuren. Het ziet er alleen net even iets anders uit.

Hoe kun je je bindingsangst en je verlatingsangst loslaten?

Dat kun je door jezelf alsnog emotioneel op te voeden. Dat omvat het loslaten van je redderrol, je slachtofferrol en de machtsstrijd. Bovendien leef je alsnog je vroeger weggestopte emoties toe te laten, wetend dat het voorbij is. Hierdoor ontwikkel je alsnog een veilige hechting bij jezelf. Waardoor je een onafhankelijk en voldoening schenkend leven kunt leiden.

Waarom is het belangrijk om te weten waar het vandaan komt?

Dat je bindingsangst en/of verlatingsangst hebt, vloeit voort uit je jeugd. Om te herstellen is het belangrijk om te weten hoe je de specifieke uitingsvormen van je patronen van vroeger nu nog, onbewust en onbedoeld, zelf in stand houdt. Dat zijn namelijk de gedragingen die je feitelijk kunt veranderen. Daar zit je herstel.

 

 

Emotioneel gezond gedrag

Daarvoor in de plaats kun je emotioneel gezond gedrag aanleren. Het betreffen bepaalde gedrags- en communicatiepatronen. Je kunt zelfs alleen al door feitelijk je gespreksvoering te veranderen, andere hersenverbindingen aanmaken. Hierdoor is het weer makkelijker ander gedrag aan te leren.

Wat kunnen gevolgen zijn van een onveilige hechting?

De gevolgen kunnen divers zijn, zoals: angst en paniek, piekeren, angst voor afwijzing, faalangst, impulsief gedrag, boosheid en conflicten, emotionele pijn, pleasegedrag, controlegedrag, gebrek aan zelfvertrouwen, besluiteloosheid en moeite met het maken van keuzes, depressie, eenzaamheid, (eenzaamheid), stress, slecht slapen, (slecht slapen), futloosheid, schuldgevoel, schaamtegevoel, emotionele pijn, (emotionele pijn), verslavingen, en dergelijke.

Psychosomatische klachten

Ook is het mogelijk dat verschillende psychosomatische klachten zoals fibromyalgie, eczeem, psoriasis, reuma, maag- en darmstoornissen, migraine en MS gedeeltelijk of grotendeels veroorzaakt worden door iemands patronen van vroeger. Als er geen lichamelijke oorzaak voor deze symptomen gevonden kan worden, zou het psychosomatisch kunnen zijn.

Emotioneel loskomen van je ouders

Om te herstellen is het nodig dat je jezelf emotioneel losmaakt van je ouders. Dat houdt in dat je jouw afhankelijkheid naar hen toe beëindigt. Dit is nodig om zelfstandig te worden. Als onafhankelijke en zelfstandige volwassene ben je in staat om een evenwichtige en gelijkwaardige relatie aan te gaan met een emotioneel gezonde partner.

Er komt uit waar jij vrede mee hebt

Als je je emotioneel losmaakt van je ouders, leidt dat tot een gezonde omgang met je ouders. Zij kunnen en zullen niet meer veranderen. Jij zult dus jouw gedrag moeten veranderen. Dat houdt in dat je je grenzen aangeeft en dat je alleen gaat als je zin hebt.

Emotioneel onafhankelijk

Als je emotioneel los en dus onafhankelijk bent van je ouders,, zul je je alleen nog tot partners aangetrokken voelen die ook emotioneel los zijn van hun ouders. Je hebt je vroeger weggestopte emoties toegelaten. Beiden hoeven jullie niet meer de machtsstrijd met de ander aan te gaan, omdat jouw vroeger weggestopte boosheid eruit is.

Compensatie

Je zoekt dan geen compensatie meer voor vroeger niet vervulde emotionele behoeften. Je vindt het leuk om dingen met de ander te doen en hebt tegelijkertijd geen enkele moeite meer met het feit dat ieder daarnaast ook zijn of haar eigen leven heeft. Er bestaat bij geen van beiden twijfel over de band met elkaar. De relatie is rustig en voorspelbaar, iets wat je dan graag wilt.

Kwetsbaarder

Voor een normale omgang met anderen en voor het aangaan van relaties is het nodig om in je jeugd een veilige hechting te hebben gehad met een ouderfiguur (Bowlby). In een normale onderzoeksgroep is 58% van de ouders (met moeders én vaders) veilig gehecht; In klinische groepen (met een stemmingsstoornis, angststoornis, persoonlijkheidsstoornis of een verslaving) is 7% veilig gehecht.

40%

Niet zo lang geleden stond er een bericht in de krant dat van de huidige volwassenen 40% onveilig gehecht is. Gelukkig is dat nog wel degelijk te herstellen, door alsnog jezelf emotioneel op te voeden. Daar kan ik je bij helpen middels een Eendaagse Coaching.

Kortom: Bindingsangst en verlatingsangst zijn twee kanten van dezelfde medaille. Als jouw partner bindingsangst heeft, is de kans groot dat jij het ook hebt. Het is mogelijk om alsnog een emotioneel veilige hechting te ontwikkelen. Daarvoor is het nodig dat je jezelf emotioneel opvoedt. Dat is wat ik met mijzelf heb gedaan en dat is waar ik jou mee kan helpen.