Angst loslaten

Angst loslaten, wie wil dat niet?
In dit artikel leg ik je uit hoe angst ontstaat, waar het vandaan komt en hoe je er van af komt.
Ga er maar even goed voor zitten, want wat je leest over de onderliggende oorzaak van angst is een volstrekt nieuw inzicht. 

Angst is op zich een gezond en functioneel gevoel

Angst is een gevoel dat je helpt te reageren op gevaar.
Angst is dan ook een gezonde reactie op een dreigend gevaar. 
Het waarschuwt ons voor gevaar of voor dreigend gevaar, waardoor wij daar gepast op kunnen reageren. Toen we als mens nog op de savanne leefden waren er twee gepaste reacties op gevaar: vluchten of vechten. 

Aangeleerd gedrag

Wat wel of niet gevaarlijk is leren we als kind vooral van onze ouders. De centrale verwarming of het glas thee kunnen heet zijn en daardoor pijn doen als je ze aanraakt. Met vuur ben je er gloeiend bij en elektriciteit en water gaan niet samen. Dit leren we doordat onze ouders ons daarop opmerkzaam maken. Belangrijk hierbij is de manier waarop dat gebeurt. Als dat op een voor het kind bang makende toon gebeurt, zal een kind hiervoor eerder angst ontwikkelen.

 

 

Hoe angst en paniek je leven kunnen bepalen

Angst is op zich een belangrijk gevoel dat ons beschermt tegen gevaar. Voor veel mensen zijn angst en paniek echter de grootste drijfveren in hun leven. Dat kan in hun relatie zijn, in hun werk, of in beide. Mensen die een angst- en paniekstoornis hebben, zijn zich daar ook voortdurend van bewust. Het beheerst voor een groot deel of  volledig hun leven. Het is alom aanwezig en is van invloed op keuzes die ze maken in hun relatie en in hun werk. 

Onderliggend symptoom van andere symptomen

Behalve dat angst een op zichzelf staand symptoom is, is het ook een onderliggend aspect van veel andere symptomen. Zo kan onder eenzaamheid bijvoorbeeld angst voor afwijzing zitten. Ook onder pleasegedrag, onder het geen Nee kunnen zeggen, of onder het geen grenzen kunnen aangeven, kan angst voor afwijzing zitten. En onder gevoelens als schuld en schaamte zit ook angst.

Perfectionisme is vermijdingsgedrag

Onder perfectionisme kan angst voor afwijzing en/of angst voor controleverlies zitten.
Daar zijn we ons doorgaans natuurlijk helemaal niet van bewust.
Sterker nog: we hebben juist dat gedrag ontwikkeld, om maar niet die angst te hoeven voelen.
Veel symptomen zijn dan ook vermijdingsgedrag of het gevolg van vermijdingsgedrag. 

Je angst loslaten: hiervoor is het nodig dat je weet waar je angst vandaan komt. 

Waar komt onze angst vandaan?

Ondanks dat wetenschappers aangeven dat ze niet weten waar angst feitelijk door ontstaat, denk ik, in alle onbescheidenheid, ontdekt te hebben hoe angst ontstaat. Angst ontstaat in onze jeugd. Ja, je leest het goed: de angst die je in het heden voelt, is ontstaan in je jeugd. In je jeugd was die angst he-le-maal en volledig terecht. Waarom dat zo is, ga ik je verderop in dit artikel uitleggen.

Waarom is angst in het heden niet terecht?

In je jeugd was die angst dus helemaal terecht en logisch. Nu is jouw angst dat niet.
Waarom is jouw angst in het heden niet meer terecht? Omdat er nu geen feitelijk gevaar is. Er is geen gevaar en er is geen dreigend gevaar. Je angst loslaten begint dan ook met het om je heen kijken en het gevaar, dat jouw brein signaleert, op te zoeken. En je blijft net zo lang zoeken tot je het gevonden hebt. Om vervolgens te concluderen dat het er niet is. 

Serieus nemen

De eerste keer dat ik letterlijk naar het gevaar ging zoeken waarvan mijn angstbrein aangaf dat het er was, duurde het ongeveer een kwartier voordat mijn angst op dat moment weg was. Pas vele jaren later begreep ik wat het werkbare bestanddeel was geweest: hoe het dus kwam dat mijn angst weg was gegaan. Dat ik naar het gevaar ging zoeken was de eerste keer in mijn toen 41-jarige leven dat ik mijn angstgevoel serieus had genomen. En dáárdoor was het weggegaan.

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten of alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, ben je bij mij aan het juiste adres, want ik kan je daarmee helpen door middel van een Eendaagse Coaching.

Onterecht

In 99,9% van de keren dat je je angstig voelt, is dat onterecht. Als je opgesloten zit in een brandend pand, als je in een neerstortend vliegtuig zit, als je thuis een inbreker betrapt en je bent alleen thuis, of als je een auto in volle snelheid op je af ziet stormen, of als iemand een geladen pistool op je richt, is je angst terecht.
De kans dat je dit meemaakt, is te verwaarlozen. 

Waarom vóel je nu wel die angst?

Wat is er dan gebeurd dat je nu nog wel die angst vóelt?
In je jeugd heb je voor een klein kind beangstigende dingen meegemaakt. Ik ga je verderop in dit artikel vertellen hoe dat er uit kan hebben gezien. Als een klein kind voor haar of hem beangstigende dingen meemaakt, is het normaal dat je als klein meisje of ventje daarmee naar je ouders gaat. Toch?

Dat we ons bang voelden, moesten we wel wegstoppen

Papa of mama troostte je dan, jouw tranen mochten er zijn, papa of mama legden uit wat er was gebeurd en je voelde je niet meer bang. Dit is in de jeugd van iemand die later als volwassene angst heeft, niet of onvoldoende gebeurd. En als je als klein meisje of ventje niet met je bange gevoel naar je ouders kunt, naar wie kun je er dan nog mee? Naar niemand…

Wegstoppen

Omdat je als klein kind niemand hebt naar wie je op dat moment met je angst naar toe kunt gaan, word je zo gedwongen om jouw bange gevoel op dat moment weg te stoppen. En dat zul je elke keer, noodgedwongen, blijven doen. Angst loslaten doe je dus door elke keer jouw angstgevoel juist serieus te nemen, door het er te laten zijn. Want als jouw angst er mag zijn, mag jij er zelf ook zijn. En jouw angst is juist dat je er niet mag zijn (verlatingsangst).

Ons bange gevoel uit onze jeugd laat zich niet wegstoppen

Als er in jouw jeugd dus geen ruimte was om jouw gevoel van bang-zijn er te laten zijn, kon je niet anders dan dat gevoel weg te stoppen. Dat wegstoppen leek op dat moment wel te helpen. Maar… 20, 30, 40, 50, 60 jaar later kom je erachter dat die gevoelens zich helemaal niet weg láten stoppen. Wat er dan in je volwassen leven gebeurt, is dat je wordt getriggerd/geraakt in die vroeger weggestopte angst uit je jeugd. 

3 onderliggende basisvormen van angst

Ik heb namelijk ontdekt dat er 3 basisvormen zijn van angst.
Dat zijn angst voor afwijzing, angst voor controleverlies en verlatingsangst.
En ik heb overigens het vermoeden dat verlatingsangst de allergrootste basisangst is. De moeder der angsten zogezegd.
Ik heb dit ontdekt door de meer dan 360 Eendaagse Coachingen die ik sinds 2011 heb gegeven.

DSM-5

Zo ontdekte ik dat de angsten van mijn klanten er heel anders uitzagen dan de diagnoses die door hulpverleners wereldwijd worden gehanteerd op grond van de DSM-5. In dit handboek voor hulpverleners worden de volgende angsten onderscheiden: 1. Separatieangststoornis, 2. Selectief mutisme, 3. Specifieke fobie, 4. Sociale-angststoornis,
5. Paniekstoornis, 6. Agorafobie, 7. Gegeneraliseerde-angststoornis, 8. Angststoornis door een middel/medicatie, 
9. Angststoornis door een somatische aandoening, 10. Andere gespecificeerde angststoornis, 11. Ongespecificeerde angststoornis, en Paniekaanval als specificatie.

Specifieke uitingsvormen van angst

Ik ontdekte dat de uitingsvorm van iemands angst in het volwassen leven te maken had met wat zij of hij in de jeugd had meegemaakt. En dat daardoor ook de vele specifieke uitingsvormen van angst is te verklaren. Ik heb tot nu toe dan ook 203 specifieke uitingsvormen van angst verzameld. 

Onderbrengen

En het worden er langzaamaan meer, omdat de specifieke uitingsvormen van angst oneindig zijn. Het hangt er tenslotte maar net van af wat je in je jeugd hebt meegemaakt. Ik kon ze vrijwel allemaal onderbrengen onder verlatingsangst, angst voor afwijzing of controleverlies. In de paar gevallen dat ik dat niet kon, was dat omdat ik over een bepaalde vorm van angst had gelezen en ik uit dat artikel niet kon opmaken wat de onderliggende angst in dat geval was geweest. 

Vormen van angst waardoor mensen zich anders gaan gedragen

En die 203 specifieke uitingsvormen van angst zijn niet zo maar vormen van angst, maar angstvormen waarvoor mensen hun gedrag aanpassen. Die angsten zijn dus van invloed op hun leven. Ze passen er hun gedrag voor aan en vertonen vermijdingsgedrag. 

Nu niet meer terecht, maar wel logisch

In jouw jeugd was jouw angst dus volledig terecht en logisch.
Nu echter is jouw huidige angst niet meer terecht, maar wel logisch. Logisch vanuit je jeugd. 
De angst die je in je jeugd noodgedwongen moest wegstoppen, wordt in het heden getriggerd door situaties waarin je ook jezelf afgewezen voelt, of je controle verliest, of je in de steek gelaten (verlatingsangst) voelt. 

Angstverbindingen in het brein

Hoe komt het dat je in het heden dan nog bang bent?
Je hebt in je jeugd een angstbrein ontwikkeld. Dat mag je letterlijk nemen. In jouw brein zitten in verhouding (veel) meer angstverbindingen tussen neuronen en transmitters dan bij mensen die geen angst in hun jeugd hebben hoeven wegstoppen.

Angst als terechte waarschuwing

Bij hun is angst een terechte waarschuwing dat ze moeten opletten: vechten of vluchten. Dat is wat een gezonde dosis angst is: dat het je waarschuwt op de momenten dat dit nodig is. Dan is angst goed, want het stelt je in staat om functioneel gedrag te laten zien. Door te vluchten kun je je van het gevaar verwijderen. Door te vechten kun je het gevaar overmeesteren. 

Brein staat veel te scherp afgesteld

Bij mensen die in hun jeugd voor een kind beangstigende dingen hebben meegemaakt, staat het angstbrein daarentegen heel scherp afgesteld. Veel te scherp afgesteld. Hierdoor is er eigenlijk voortdurend loos alarm. Jouw brein is dus niet in staat om reëel gevaar te onderscheiden van loos alarm. Je leeft als een alarm in een groot pakhuis waarin nietsvermoedend een musje of een duif rondvliegt, die elke keer dat alarm triggert. 

Angstbrein

Elke keer als je je afgewezen voelt, of als je controleverlies vreest, of als je bang bent om in de steek te worden gelaten (verlatingsangst), kun je bang worden of kun je in paniek raken.
Dat komt dus niet door die gebeurtenis in het heden. Dat komt doordat je in je jeugd als kind een angstbrein hebt ontwikkeld. Angst loslaten houdt in dat je je elke keer leert realiseren dat jouw angst die van vroeger is. 

Verschillende mensen reageren verschillend

Dit is ook de reden dat verschillende mensen verschillend reageren op een zelfde gebeurtenis. Het hangt dus van iemands jeugd af hoe iemand met een gebeurtenis om kan en zal gaan. Ik zal je nu aangeven welke aspecten in de jeugd bij een kind angst veroorzaken. Het zijn er in theorie oneindig veel. Ik zal de belangrijkste voor je op een rij zetten. Laat ik beginnen met waardoor verlatingsangst kan ontstaan in de jeugd. 

Waardoor kan verlatingsangst in de jeugd ontstaan?

Alleen al doordat je je als kind niet gehoord of niet serieus genomen voelde, kan een kind verlatingsangst ontwikkelen.  
Als een kind zich niet gehoord of niet serieus genomen voelt, voelt een kind zich namelijk in de steek gelaten. En het gevoel van in de steek gelaten worden, is voor een kind verlatingsangst. 

Aandacht

Alleen al het niet krijgen van aandacht, waardering, erkenning, bevestiging en het gevoel dat je niet gehoord en serieus genomen wordt, veroorzaakt bij een kind dus al verlatingsangst. Dit is overigens affectieve/geestelijke/emotionele verwaarlozing. Kinderen hebben deze emotionele voeding als aandacht e.d. dus net zo hard nodig als dagelijks voedsel. 

Ruzie tussen ouders

Daarnaast is het voor een kind beangstigend als ouders ruzie hebben. Dit wordt enorm onderschat. Kinderen gaan boven aan de trap staan luisteren, uit angst maar iets te missen. Of ze doen juist het kussen over hun hoofd en kruipen onder de dekens om maar niets te hoeven horen. Of ze blokkeren het gewoon, of ontwikkelen een fantasiewereld of fantasiefiguren die er wél voor hen zijn. 

Scheiding ouders

Voor kleine kinderen kan het beangstigend zijn als ze vrezen dat hun ouders gaan scheiden.
Een kind denkt dan: Als papa en mama uit elkaar gaan, wat moet er dan van mij terecht komen? 
Kinderen kunnen geen toekomstscenario’s ontwikkelen. Daarvoor, én voor de broodnodige troost, hebben ze juist hun ouders nodig. Maar die ouders laten het hierin afweten, waardoor het kind er zelf mee moet dealen. Wat het natuurlijk nog niet kan. 

Gepest worden of leerproblemen

Als een kind gepest wordt, of als het problemen ondervindt met het leren of als het seksueel wordt misbruikt, e.d., durft het dat niet aan haar of zijn ouders te vertellen. Het kind weet namelijk onbewust al dat dat niet veel zin heeft. Ze moet dan zelf met deze problemen zien om te gaan. Wat het kind natuurlijk nog niet kan, want daarvoor heeft het juist de ouders nodig. 

Genegeerd worden

Ook kan een kind genegeerd worden. Dit gebeurt meestal onbewust maar kan ook bewust worden gedaan, als straf. Dit genegeerd worden, wordt vaak als heel pijnlijk ervaren. Een kind heeft nog liever dat de ouders boos zijn op het kind, dan dat de ouders het kind negeren. Als je ouders boos zijn, besta je in ieder geval nog voor ze. Als je genegeerd wordt, besta je niet meer voor ze. 

Traumatische gebeurtenissen

Er zijn ook traumatische gebeurtenissen die angst veroorzaken, zoals het plotseling en/of onverwachts verdwijnen van papa of mama. Of het onverwachts met een van de ouders mee moeten verhuizen, met achterlating van de andere ouder. Ook komt het voor dat de ene ouder dreigt weg te gaan, soms zelfs met de koffer al in de hand.

Dreiging met iets

Deze dreiging is voor een kindbrein net zo beangstigend als dat het daadwerkelijk plaatsvindt. Dat de ouder (in ieder geval op dat moment) toch niet vertrekt, doet niets af aan het beschadigende effect van de dreiging op het kindbrein. 

Aan verlatingsangst gerelateerde woorden

Omdat we angst niet altijd herkennen, geef ik nu een aantal aan verlatingsangst gerelateerde woorden. Woorden die verband houden met verlatingsangst zijn bijvoorbeeld: eenzaamheid, leegte, een gat, in Niemandsland wonen, een vervreemdend gevoel hebben, radeloos, reddeloos, verloren, niet het gevoel hebben dat je jezelf bent, perfectionisme, pleasegedrag, schaamte, schuldgevoel, of spanning.

Waardoor kan angst voor afwijzing in je jeugd ontstaan?

Elke keer dat je als kind naar beneden werd gehaald, voelde je een pijnlijk gevoel. Dat is van de afwijzing. Pijn door afwijzing triggert in ons brein hetzelfde hersengebied als fysieke pijn.
Elke opmerking of boodschap dat je het niet goed (genoeg) deed, of dat je niet goed (genoeg) was, is afwijzing. Een opmerking dat je het vast nog niet kunt, of dat je er te dom voor bent, is afwijzing. 

Ook non-verbale boodschappen

En deze boodschappen van afwijzing worden niet alleen verbaal gegeven, maar kunnen ook non-verbaal worden gegeven. Volwassenen weten nog precies wat de gezichtsuitdrukking van hun vader of moeder in dergelijke gevallen vroeger was. De impact van non-verbale boodschappen op een kind kan minstens zo groot zijn als de impact van verbale boodschappen. 

Waardoor kan angst voor controleverlies in je jeugd ontstaan?

Angst voor controleverlies ontstaat als je veel onvoorspelbare dingen meemaakte. Dingen werden bijvoorbeeld niet uitgelegd. Je wist niet waarom iets was, of wanneer iets was. Of waarom iets níet gebeurde, of waarom je niet mee mocht of waarom je juist wel mee moest als je helemaal niet wilde of niet durfde. Uitleg was er gewoon niet, ook niet over heel normale dingen.

Vragen stellen

Ruimte om vragen te stellen was er niet, dat voelde je al aan. Of er werd niet op gereageerd, of je kreeg een onzinnig of ontwijkend antwoord. Nou wil ik niet zeggen dat je jonge kinderen altijd zo maar plompverloren de waarheid over een gevoelige kwestie moet vertellen, maar aandacht voor hun angst of zorgen is sowieso nodig. Als dergelijke aandacht er niet is, maakt een kind een gebeurtenis ook nog eens veel groter dan het feitelijk is. 

Eigen schuld

En een kind dat behalve bang, ook naar beneden gehaald is, denkt al heel gauw dat het haar of zijn schuld is. Dit is voor kinderschouders natuurlijk allemaal niet te dragen. Want om te begrijpen hoe dingen zitten en hoe het werkt in de grotemensen-wereld heeft het juist de ouders nodig. De ouders, die het kind daarin begeleiden, ondersteunen en als het nodig is helpen. Ouders die er voor het kind zijn.

Aan controleverlies gerelateerde woorden

Woorden die verband houden met controleverlies zijn onder andere: onzeker zijn, twijfelen, niet weten wat je wilt, niet durven kiezen, spijt hebben van iets, een controlfreak zijn, grip verliezen, overzicht verliezen, door het ijs zakken, faalangst, hoogtevrees, liftangst, pleinvrees e.d..

Een van de ouders lijdt zelf aan (een) angst(stoornis)

Ik heb gemerkt dat van mijn klanten die de een of andere vorm van angst hebben, een van de ouders in de jeugd van mijn klant ook angstig gedrag vertoonde. Dat is op zich natuurlijk ook beangstigend voor een klein kind. Het kind merkt hierdoor dat die ouder het niet altijd aan kan. Hierdoor kan bij het kind de gedachte ontstaan: Wat moet er dan van mij terechtkomen?

Aandacht, waardering, erkenning en bevestiging 

Ouders die het kind de aandacht, waardering, erkenning, bevestiging geven, waar het kind behoefte aan en recht op heeft. Ouders die het kind serieus nemen en het kind het gevoel geven dat het kind gehoord wordt. Ouders die laten merken dat ze trots op het kind zijn. Ouders die hun kind aanmoedigen en complimenteren. Als dat er niet is, wordt een kind onzeker en angstig. En dat stopt dat meisje of ventje allemaal weg. 

Triggers

Het zijn al deze vroeger weggestopte gevoelens en emoties die later weer de kop opduiken. En dat doen ze als er in het volwassen lever een associatie/overeenkomst is met die vroeger weggestopte gevoelens. En dat is dus het geval als je je afgewezen voelt, of als je controleverlies voelt, of als je verlatingsangst voelt. Zoals bijvoorbeeld in geval van een relatiebreuk. Angst loslaten is je angst er laten zijn, want dan mag jij er ook zijn. Je wéét nu dat het van vroeger is. 

Weggestopt

Omdat we die gevoelens en emoties in onze jeugd noodgedwongen hebben weggestopt, weten we natuurlijk helemaal niet meer dat de oorzaak en de oorsprong van onze angst(en) in het heden, in onze jeugd liggen. Als je in het heden angst voelt, of zelfs doodsangst voelt, of als je je in het heden radeloos of verloren voelt, is dat het gevoel dat je als kind noodgedwongen hebt moeten wegstoppen. 

Weggestopt

Ik heb destijds de mantra gebruikt: Is van vroeger, is van de kleine Ammy, is voorbij…. 
De angst die ik voelde was feitelijk van vroeger, van de kleine Ammy, en die situatie was voorbij. Deze mantra heb ik jarenlang gebruikt. In combinatie met het zoeken naar het gevaar dat mijn angst zou kunnen verklaren, ben ik in de loop van de tijd van mijn angst en paniekaanvallen afgekomen.

Triggers vermijden

En ik had inmiddels ontdekt wat de oorzaak van mijn angst was. Hierdoor kon ik gebeurtenissen en personen die voor mij triggers waren, vermijden. Wat die triggers in iemands leven zijn, verschilt per persoon. Angst loslaten houdt dus ook in dat je niet alleen leert luisteren naar je gevoel, maar dat je er ook consequenties aan verbindt. En het zijn die consequenties die jouw leven tot een gelukkig maken en voldoening schenkend leven maken. 

Overlevingsgedrag

Je zou zeggen dat iedereen zich bewust is van haar of zijn angst(en), maar dat is niet het geval. We zijn namelijk kampioenen in het ontwikkelen van overlevingsgedrag. Gelukkig maar, want hierdoor hebben we het in onze jeugd gered. Het overlevingsgedrag dat we in onze jeugd ontwikkelen, was nuttig. Later vormt het echter een grote belemmering.  

We zijn ons er niet bewust van

Hierdoor heeft niet iedereen door dat bepaald gedrag is ontstaan om als kind maar niet dat gevoel van angst te hoeven voelen. We zijn ons meestal niet bewust van ons eigen (volledige) overlevingsgedrag. Dat kan ook niet, want daarvoor is het ook bedoeld: als overlevingsgedrag. 

Ouders veroorzaakten vaak je angst

Als kind heb je jouw angst uit je jeugd dus niet een plaats kunnen geven. Dat komt omdat het vaak uitgerekend je ouders waren die bij jou als kind die angst veroorzaakten. Je had daardoor als kind niemand anders om naar toe te gaan. En als iemand anders dan jouw ouders angst bij jou veroorzaakte, durfde je er ook niet mee naar je ouders te gaan. Daar had je alle redenen voor, want je kon al voorspellen hoe ze zouden reageren, en dan was je nog verder van huis. 

Wegstoppen

Terwijl je als klein, kwetsbaar en emotioneel afhankelijk kind juist ouders of een andere volwassene nodig had om je angst een plaats te geven. Als kind kon je dan niets anders doen dan je angst wegstoppen. En dat wegstoppen is iets wat een kind vervolgens blijft doen.  

Nuanceren

Ik breng graag een nuancering aan t.a.v. de ouders. Ook zij hebben namelijk dergelijke dingen meegemaakt in hún jeugd. Ze deden het dus niet opzettelijk. Ook zij hadden niet anders geleerd en geven gewoon door wat ze van hun ouders hebben meegekregen. Ene Nagy noemt dit fenomeen, waarin patronen van generatie op generatie worden doorgegeven: roulerende rekeningen. 

Triggeren

In ons volwassen leven zijn er dan bepaalde triggers  die de verlatingsangst, of de angst voor afwijzing, of de angst voor controleverlies triggeren. Dan denken we natuurlijk dat het door die persoon of door die gebeurtenis is gekomen dat we ons op dat moment zo bang of boos voelen. Angst loslaten is jouw brein te leren bedenken dat die persoon niet de oorzaak is, maar niet meer dan een trigger. Een trigger van jouw vroeger weggestopte angst tijdens je jeugd. 

Geen gevaar

Maar als je om je heen kijkt en als je zoekt waar het gevaar is, zul je zien dat er geen gevaar is. Dat ‘gevaar’ zit namelijk nog in jouw brein (met al zijn angstneuronen en -transmitters). Je voelt of vreest namelijk ook gevaar als dat er niet is. Het is alleen voor jouw in je jeugd gevormde/ontwikkelde angstbrein dat er voortdurend gevaar is of dat er voortdurend gevaar kan opduiken. Feitelijk is er echter in het geheel geen gevaar. En misschien wéét je dat ook wel. 

Angst loslaten van vroeger: de oplossing zit in het heden

De oorzaak van onze angst ligt dus in onze jeugd. Ook de angst om te veranderen vloeit voort uit onze jeugd. 
Ik heb ontdekt dat de oplossing daarentegen in het heden zit. Gelukkig maar, want zo kun je er zelf nog wat aan doen!
Ik heb dus ontdekt hóe je je angst alsnog kunt kwijtraken en met die concrete 14 stappen help ik je natuurlijk heel graag. 
Angst loslaten betekent een enorme verrijking van je leven, op alle fronten: in je relatie, in je werk, en naar je kinderen.