Welke emotionele behoeften hebben we?

Wanneer we vroeger emotionele behoeften als affectie, liefde, aandacht, zorg, het er mogen zijn, serieus genomen worden, jezelf mogen zijn en troost en dergelijke van onze ouders hebben ontvangen, zullen we ons eerder op ons gemak voelen bij mensen bij wie we gevoelens merken als geborgenheid, warmte en een positieve kijk op onszelf.

Dat kennen we dan en dat vinden we daarom dan ook normaal.
We zullen ons daarentegen daarom dan ook niet aangetrokken voelen tot mensen die minder positieve gevoelens over onszelf bij ons afroepen door bijvoorbeeld hun kritiek of de wijze waarop zij ons behandelen. Hun gedrag zal ons dan afstoten en we mijden hen dan vanzelf; laat staan dat wij ons tot hen aangetrokken zullen voelen.

Wanneer de houding van onze ouders tegenover ons daarentegen kritisch, bazig, te afhankelijk of zelfs vijandig, wreed, manipulatief of op een andere manier niet bevorderlijk is geweest,  zullen we het als ‘goed’ ervaren als we iemand ontmoeten die, misschien zeer subtiel, aspecten van eenzelfde houding en gedrag naar ons uitzendt. Dit is namelijk wat we herkennen en wat ons als vertrouwd en bekend voorkomt.

Welke emotionele behoeften we ontbeerden

Als kind wisten we namelijk niet welke emotionele behoeften we ontbeerden. We konden alleen zien, horen en merken wat we meekregen. Dat niet altijd invulling werd gegeven aan belangrijke emotionele behoeften konden we natuurlijk niet weten. 

Het wel of niet invulling krijgen van je emotionele behoeften heeft een grote invloed op je volwassen leven. 

We zullen ons later namelijk thuis voelen bij mensen bij wie we onze vroegere  relatiepatronen met onze ouders kunnen herhalen. Je zult mogelijk in het gedrag van jouw partner bepaalde aspecten herkennen  van een van jouw ouders.

Als er in onze jeugd  onvoldoende invulling is gegeven aan onze emotionele behoeften, zullen we ons thuis voelen bij mensen die wij onbewust associëren met vroeger. We zullen ons daardoor ook onbeholpen en slecht op ons gemak voelen bij vriendelijkere, zachtaardigere, of anderszins emotioneel gezondere personen. Dat voelt voor ons dan te benauwend of verstikkend. En bij die mensen voelen we ons dan niet zo prettig.

We hebben natuurlijk niet door dat de onderliggende oorzaak in onze jeugd zit, toen niet aan onze emotionele behoeften werd voldaan. 
Dat is helaas onze geschiedenis en dat wás ons verleden.
Als we beseffen dat vroeger niet aan onze emotionele behoeften werd voldaan, begrijpen we ook meer wat er in het heden aan de hand is. Als we hier inzicht in hebben, kunnen we zelf invulling geven aan een door ons gewenste toekomst.

Ervaar je emotionele pijn of onrust in je relatie of nadat je relatie is beëindigd? Klik hier om van je emotionele pijn af te komen.

Onbewust kiezen we partners bij wie we alsnog invulling willen geven aan onze onvervulde emotionele behoeften. We treffen echter iedere keer een partner die een verleden met zich draagt en die op zijn of haar manier ook invulling zoekt voor haar of zijn onvervulde emotionele behoeften. Daar waar we elke keer opnieuw denken nu wel de juiste partner te hebben ontmoet, komt de aap al snel uit de mouw.

Op deze manier werken we, zonder dat we het door hebben,  gedurende ons leven onze waaier aan onvervulde behoeften af, totdat we er zelf aan werken. Daar waar de volgende partner wel het tegenovergestelde van de vorige lijkt, zal in de loop van de tijd blijken dat ook deze niet deugt, en wel om een heel andere reden. We hebben niet door dat er geen partner zal zijn die onze emotionele behoeften zal kunnen compenseren.

We kunnen alleen zelf alsnog leren invulling te geven aan onze emotionele behoeften. Hierdoor vermindert onze emotionele afhankelijkheid van onze partner, en daarmee onze emotionele pijn. Dan zijn we er ook klaar voor een emotioneel gezonde en evenwichtige relatie te realiseren of aan te gaan met de huidige of een volgende partner of om een gezonde werkomgeving te realiseren of te vinden.

Als we een emotioneel gezonde opvoeding hebben gehad, ontbreekt de uitdaging om iemand te proberen te veranderen met het doel die persoon daarmee gelukkiger te maken of te helpen of te redden of om alsnog de goedkeuring of de affectie en waardering te krijgen die we vroeger ontbeerd hebben.
Hierdoor hebben we een gevoel van verveling bij gezondere mensen; zij missen gewoon iets, aan hen ontbreekt iets voor ons gevoel. Zij zijn saai en er valt niets met ze te beleven. Voor hen hoeft niet gezorgd te worden.

Als we door bepaalde aspecten en gebeurtenissen in onze jeugd gedwongen zijn geweest veel van onze eigen gevoelens te ontkennen, hebben we vaak dramatische gebeurtenissen nodig om zelf iets te kunnen voelen en om überhaupt het gevoel te hebben te leven. We hebben daarom behoefte aan de opwinding van onzekerheid, onvoorspelbaarheid, pijn, teleurstelling, tobben; alleen maar om te vóelen dat we leven. Het is niet zo dat we opwinding, onzekerheid, onvoorspelbaarheid, pijn, teleurstelling en tobben in de vorm van aantrekken en afstoten, afwijzing, naar beneden gehaald worden, en dergelijke, wíllen. Nee, we wéten niet anders.

Als je je vicieuze cirkel wilt doorbreken, je belemmeringen wilt loslaten of alsnog je volledige ontwikkelingspotentieel wilt aanboren, ben je bij mij aan het juiste adres, want ik kan je daarmee helpen door middel van een Eendaagse Coaching

We weten niet anders en beter negatieve aandacht dan geen aandacht. Beter emotionele pijn dan helemaal niet gezien of gehoord worden. Volstrekt genegeerd worden is het ergste dat ons kan overkomen.
Vandaar bijvoorbeeld dat mensen die in hun jeugd lichamelijk of geestelijk zijn mishandeld, later weer zullen vallen voor iemand die hen op hun beurt ook zal mishandelen.

Dat mensen emotioneel niet of zeer moeilijk van een partner kunnen loskomen, komt door de er aan ten grondslag liggende onvervulde emotionele behoeften. Dit speelt zonder dat de betreffende persoon zich hiervan bewust  is. Betrokkene weet zelf niet waarom zij/hij niet weg kan en zal verschillende redenen aangeven waarom zij/hij niet weg wil (‘Hij/Zij kan ook heel lief zijn.’).

Dergelijke mechanismen spelen ook bij affectieve verwaarlozing in de jeugd. Iemand die affectief verwaarloosd is, zal ieder korreltje, iedere broodkruimel aandacht aangrijpen.
Zo lang je deze onbewust werkende mechanismen niet door hebt, zul je ook niet goed kunnen begrijpen hoe jouw huidige situatie is ontstaan of hoe je die, onbewust en onbedoeld, zelf in stand houdt.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat van alle volwassenen 40% op de een of andere manier in diens jeugd tekort is gekomen of op de een of andere manier niet de opvoeding heeft gehad waar hij of zij als kind recht op had en behoefte aan had. Van deze 40% is de helft (dus 20% van de volwassenen) zich daarvan bewust, de andere 20% niet. En dit gaat, als men hier niet voor zichzelf iets aan doet, van generatie op generatie door.

Kortom: de emotionele pijn die je in het heden voelt, is van vroeger. Hij wordt getriggerd/geraakt door iets of iemand in het heden. Je hoeft niet terug naar je pijn van vroeger om te kijken wat er nu wordt geraakt. Op grond van inzicht in de aspecten die vroeger een rol speelden en nu een rol spelen, kun je je relatie evenwichtiger en gelijkwaardiger maken of je relatie beëindigen als je dat wenst.
Het is niet eens altijd de beste oplossing om je relatie te beëindigen zonder dat je aan jezelf hebt gewerkt. Als het je niet lukt om los te komen van je partner heb je dat zelf ook al gemerkt, want dan krijg je een knipperlichtrelatie (die afwisselend aan en uit gaat) of een relatie met aantrekken en afstoten.
Eerst zul je aan jezelf moeten werken en wel aan je eigen emotionele opvoeding. Vervolgens komt er uit waar jij vrede mee hebt: je relatie in stand houden of beëindigen. Het is maar net wat jij het liefste wilt en wat jij vindt dat het beste voor jou is.